Władysław Stanisław Reymont - WAMPIR, 3

3

– Nareszcie. Myślałam, że się już was nie doczekamy, od pół godziny obiad gotów, a ja wyglądam i wyglądam! – wołała radośnie Betsy sama otwierając im ciężkie drzwi do sieni.

– Zupa zimna, baranina spalona, legumina opadła, ciotki złe, a miss Betsy zrozpaczona – żartował Zenon witając ją serdecznie.

– Bo Betsy była naprawdę zrozpaczona, myślałam...

– Że nie przyjdziemy, proszę wyciągnąć rączki, to nasza kara za opóźnienie...

– Dobry Zen, dobry, dobry!

– Z powodu mgły wszystkie pociągi spóźnione ogromnie! – ozwał się Joe.

– Czy całe dwa tygodnie nie zaglądałeś do nas z tego samego powodu?

– To inna przyczyna, moja droga Betsy, zgoła inna – odparł poważnie, całując ją w czoło, a dziewczyna zniżyła głos i prosząco, prawie błagalnie szeptała:

– Bądź dzisiaj dla niego dobry, chory jest, rozdrażniony, tak czekał na ciebie, z pewnością będzie się gniewał z czułości.

– Dobrze, droga, sam nie zacznę, ale... – urwał zakłopotany.

– Ciotka Dolly też bez humoru, płakała po południu, podobno ma dzisiaj jakąś bolesną rocznicę – uprzedzała nieśmiało Betsy.

– Pewnie pięćdziesiątą rocznicę zerwania z piętnastym narzeczonym! – zauważył złośliwie Joe wieszając płaszcz, ale gdy się odwrócił, nie było ich już na dawnym miejscu. Betsy odprowadzała Zenona nieco w głąb sieni, ku schodom prowadzącym na piętro, i cichutko prosiła, by czuwał i, o ile można, nie dopuszczał do kłótni Joe z ojcem.

– Duszo ofiarna, czy i ciotkę Ellen bolą odciski dzisiaj?

– Cicho, Joe, nie żartuj z cierpień, chodźmy, bo już czekają.

– Oto i chłopcy, pociągi spóźnione! – wołała Betsy zwalając kwietny snop na róg stołu.

– Nieszczęsna, obrus się przemoczy! – jęknęła niższa z ciotek, miss Ellen.

– Nie wrzeszcz! – syknął stary zimno, podając rękę synowi, a spoglądając ze złością na wylękłą, gąbczastą twarz miss Ellen, ujął pod ramię Zenona i z trudem podnosząc swoją potężną postać poszedł do stołu.

– Podawać! – mruknął stukając kijem w posadzkę, bo kuchnie były w suterenie.

Jedli w takiej ciszy, że już po zupie Joe nie mogąc wytrzymać rzekł:

– Cóż to dzisiaj tak posępnie?

– Jak zwykle, czyś przez te dwa tygodnie już zapomniał? – zauważyła kwaśno miss Dolly wzdychając żałośnie.

– Guziki poobrywają ci się przy staniku od wzdychań – zawołał stary.

Betsy wybuchnęła niepohamowanym śmiechem.

– Przestań, proszę cię, Betsy! – zgromiła ją surowo.

– Ależ przeciwnie, śmiej się, Betsy, śmiej się swobodnie!

– Nie mogę jeść przy takim bezmyślnym śmiechu.

– A ja mam właśnie wtedy lepszy apetyt, śmiej się, mała! – wołał.

– Ach, ci mężczyźni! – jęknęła po chwili grobowym głosem.

– Ach, te ciotki! – powtórzył z takim komizmem, iż Betsy znowu zaczęła się śmiać, nawet Joe nie mógł się powstrzymać, a Dick omal półmiska nie upuścił na plecy miss Dolly, chowając za nią twarz tak szczególnie wykrzywioną śmiechem, że podobna była do rozdeptanej cytryny.

– Niedołęga! – szepnęła uderzając w starego piorunowymi oczami.

– Co? jak?... – ledwie wykrztusił z nagłej pasji mr Bartelet.

Miss Dolly nie raczyła odpowiedzieć ni nawet spojrzeć na niego.

– Betsy, powiedz ciotce, że jeśli to do mnie...

– Betsy, powiedz ojcu, że na taki ton gminny i posądzenia nie odpowiadam...

– Betsy, powiedz jej, że żadnych uwag nie przyjmuję i nie znoszę...

– Betsy, powiedz mu, że jest tyranem, że pastwi się nad nieszczęśliwą, że...

– Dick, podaj miss czystą chusteczkę, lustro, puder i baraninę, bo tamta leci oto w tej chwili wraz z talerzem na ziemię! – zawołał zacierając ręce, bo miss Dolly tak gwałtownie porwała się od stołu, że całe nakrycie poleciało na ziemię, ale gniew go opuścił, zabrał się do jedzenia, złośliwie spoglądając za wychodzącą z pokoju.

Ta krótka burza zupełnie jednak oczyściła powietrze, odetchnęli swobodniej, nawet miss Ellen, struchlała zwykle i niema przy siostrze, odzyskała głos, a Zenon, przezornie trzymający się na uboczu, zaczął już głośniej i weselej rozmawiać z Betsy. Joe jednak milczał uporczywie, prawie nie podnosząc twarzy znad talerza i dobrze wiedząc, jak bardzo to niecierpliwi ojca...

– Cóż to za sława zamieszkuje w waszym pensjonacie?

Joe podniósł zamyślone, posępne oczy na niego.

– Od dwóch tygodni prawie wszystkie gazety o nim piszą.

– Nie czytuję gazet – odparł krótko.

– Ale musisz przecie wiedzieć, o kim mówię! – zaczynał już wrzeć na nowo.

– Stary braman, Mahatma Guru... tak, mieszka tam.

– Wnioskuję z artykułów, że jakiś nowy, mistyczny business chce założyć w Anglii.

– Mogę zaręczyć, że jest daleki od tego, co się złośliwie nazywa mistycznym businessem; przyjechał przyjrzeć się Europie.

– No i zagarnąć przy sposobności nieco naszych funtów.

– Ma on dość swoich rupii, a przy tym pieniądze mają dla niego wartość istotną, to jest żadną – dodał z naciskiem.

– Więc za darmo pokazuje te jakieś cuda spirytystyczne?

– Ależ nie pokazuje żadnych cudów i spirytystą zupełnie nie jest.

– Więc po cóż pielgrzymują do niego te tłumy, o jakich piszą codziennie?

– Więc to jakiś nie lada uczony być musi?

– Więcej niźli uczony, bo mędrzec.

– No i często rzuca gromy potępienia na nas i na kulturę naszą – wtrącił się do rozmowy Zenon.

– Jak, jak? Potępia naszą kulturę? – pytał w najwyższym zdumieniu, nie śmiąc wierzyć własnym uszom.

– Niestety, potępia stanowczo i co gorzej, że musimy przyznawać rację...

– Ma rację!... nie drażnij mnie, chłopcze. Ciekawe, ciekawe... Musicie mi opowiedzieć o nim, bo widzę, że pisma fałszywie informują.

– Naturalnie, na stu reporterów zaledwie może jeden widział go i mówił z nim. A wszyscy przecież coś napisać musieli, bo cały Londyn się nim zajmuje.

– Znacie go osobiście?

– Joe jest z nim w zupełnej zażyłości i przyjaźni.

– Jeśli tak można nazwać stosunek człowieka do absolutu...

– Tak bardzo go cenisz? – zapytał stary ciszej.

– Uwielbiam go i korzę się przed jego mądrością.

– Dick, herbatę na górę, przejdziemy tam, dzieci! – zakomenderował stary usiłując powstać z krzesła. Joe podał mu ramię, wsparł się na nim i poszedł wolno i ciężko, pochylony nieco, a mimo to ogromny, podobny do starego dębu, pokrytego omszałą siwizną i krzepkiego jeszcze; twarz miał rumianą, starannie wygoloną, o potężnych, prawie kwadratowych szczękach, nos suchy i długi, czoło wysokie pod gęstą szczotką siwych włosów, oczy bladoniebieskie, jakby wypełzłe, ale bystro świecące z krzaczastych czarnych brwi. Cichszy był jakiś w tej chwili, spokojniejszy, a co trochę mocnym spojrzeniem obejmował pochyloną głowę syna.

Betsy pobiegła naprzód, słychać było dudnienie schodów pod jej stopami.

Zenon wyprzedził ich również, śpiesząc za narzeczoną, że szli tylko sami, często odpoczywając bo chore nogi starego nie pozwalały na pośpiech.

– Czekałem na ciebie – zaczął z łagodną wymówką.

– Nie mogłem prędzej, wyjeżdżałem – mówił wymijająco.

– Cóż tam słychać w twoim pułku?

Był to ulubiony jego temat.

– Przenoszą go do Afryki, ma już wyznaczony dzień wyjazdu...

– Do Afryki, na plac boju, do Afryki! – powtarzał zdumiony, wstała w nim nagła trwoga i chwyciła żelazną garścią za serce, że ledwie oddychał. – Bałem się tego – szepnął ciszej. – Ha, to pojedziesz, mój chłopcze, służba, obowiązek... tak, obowiązek – dodał ciszej, bo głos mu schrypł i więznął w gardle.

– Mamy jeszcze cały miesiąc urlopu, może się jeszcze co zmienić – uspokajał.

– Nic się zmienić nie może, nie, wojnie daleko do końca.

– A głodne armaty czekają na swój żer, na swoje mięso. – Nienawiść i wzgarda zadźwięczała mu w głosie.

– Czekają na swój żer – powtórzył stary ponurym i smutnym echem.

– Na niechybne kule tych parobków! – szeptał stary do siebie, gdy wchodzili do wielkiego, jasnego pokoju na pierwszym piętrze; był to rodzaj salonu i biblioteki zarazem.

Na niskim stoliku przed kominkiem Betsy już gospodarowała przy herbacie, gdy wchodzili.

Mr Bartelet osunął się w głęboki fotel, wziął filiżankę i popijając z wolna zapadł w głęboką zadumę.

Ciotki też zjawiły się wkrótce, poprzedzane przez Dicka niosącego stołeczki pod nogi.

Joe spacerował z filiżanką w ręku przezierając niekiedy grzbiety książek, poustawianych w tłumnym a niemym szeregu na półkach.

Wszyscy pogrążali się w milczącą i senną zadumę, tylko Dick czuwał, raz po raz przesuwając się bez szelestu i roznosząc herbatę.

W tej cichej i serdecznej atmosferze miłości, roziskrzonych błyskach jej źrenic Zenon zaczynał czuć się tak dobrze, jak zwykle się czuł w tym pokoju.

– Miss Betsy obiecała mi powiedzieć jedno słowo – szeptał.

– Jakie? Nie pamiętam w ogóle, czy obiecywałam cokolwiek.

– Tam, na Strandzie, gdyśmy szli rano – przypominał uparcie.

– Nie, nie można teraz, słuchają... nie, Zen, później – prosiła lękliwie.

– Czekam i całą tęsknotą pragnę spełnienia obietnicy.

– To... to proszę się na mnie nie patrzeć... Proszę zamknąć oczy.

– Już nic nie widzę, słyszę tylko. – Przysunął głowę jeszcze bliżej, wtedy Betsy, spłoniona i nieco drżąca, bojaźliwie a namiętnie szeptała mu to nieśmiertelne: kocham. Szeptała długo, dotykając niekiedy rozpalonymi ustami jego ucha, że drgał gwałtownie, cisnąc jeszcze mocniej głowę do jej twarzy i również szepcząc urywane, palące słowa, które takim ogniem burzliwym zalewały jej serce, iż jakimś ostatnim odruchem przytomności odsunęła się od niego i dysząc ciężko, z przymkniętymi oczyma, siedziała pełna radości najgłębszej, a zarazem pełna dziwnej i słodkiej trwogi.

Wieczór wlókł się wolno znużonym i sennym rytmem chwil, przesuwających się jak niemi, bezimienni przechodnie, nikomu nie znani, niepotrzebni, a nigdy już nie przypomniani.

– „Bo z szat mól pochodzi, a z niewiasty złość wężowa” – rozbrzmiał naraz donośny i namaszczony głos miss Ellen. Drgnęli wszyscy, jakby gwałtownie przebudzeni. Betsy zerwała się na nogi, stary zaś gruchnął śmiechem i drwiąco powiedział:

– Sami prorocy cię budzą, co...? Przez sen ci się wyrwał ten werset paradny; jak to tam było?

Ale że zegar na kominku zaczął dzwonić dziesiątą, miss Ellen nie odpowiedziała kryjąc wylękłą twarz za Biblię, Joe natomiast, siedzący wprost ojca, powstał i zwrócił się do Zenona:

– Czas już na nas!

– Co? O dziesiątej do domu? Tego jeszcze nie było! – wykrzyknęła Betsy.

– Ojciec znużony i wszyscy jacyś senni – próbował się tłumaczyć.

– Ależ nie, czuję się dzisiaj doskonale i chętnie posiedzę jeszcze z wami, a nawet zagrałbym z tobą, Joe, dawno już nie grałem w pikietę.

– Zagrajmy, i owszem – ożywił się Joe.

Dick wnet przygotował wszystko, wkrótce zagłębili się w kombinacjach gry; naraz stary przyciszając głos zapytał niespodziewanie:

– Więc to już pewne, że pułk przenoszą na plac wojny?

– Zupełnie, bo nie tylko dzień, ale i statki do przewodu przeznaczone.

– A po wylądowaniu zaraz w ogień?

– Prawdopodobnie...

Mr Bartelet wybuchnął gniewem, klął siarczyście i bił kijem w podłogę, aż wystraszona Betsy przybiegła.

– Mój ojcze, mój drogi, nie można się gniewać, doktor zakazywał – prosiła ogarniając mu głowę rękoma.

– No dobrze, dobrze, cicho już siedzę; bo jak się nie gniewać, kiedy... kiedy Joe rozdaje karty, jakby je pierwszy raz w życiu trzymał w ręku.

Poznawszy źródło gniewu, odeszła uspokojona, czuła się dziwnie radośnie usposobiona, zarzucała Zenona nieskończonymi pytaniami.

Odpowiadał wesoło, często nawet żartobliwie, bo za lada powodem wybuchała śmiechem.

– Zbrodnicze i hańbiące głupstwo taka teoria! Zabij ją? A za co? I któż ma prawo decydować o życiu kobiety prócz niej samej, kto? Gdzież jej winy? Że nie chce być jego własnością, że ucieka spod tyranii, że żąda dla siebie praw i wolności, że chce żyć swoim własnym, samodzielnym życiem, więc zamorduj, okuj w kajdany, rzuć ją na dno nieszczęścia i hańby, podepcz jej duszę i serce, odbierz człowieczeństwo, niechaj drży co chwila przed wzrokiem swego właściciela, niechaj na klęczkach odgaduje jego zamysły, niechaj będzie echem jego, cieniem, niechaj rodzi mu dzieci i służebnicą mu będzie najniższą, najuleglejszą, najcichszą... bo pan tak chce, pan stanowi prawa, pan ma siłę, władzę i pieniądze, więc się tak stać musi. A jeśli się sprzeciwi w czymkolwiek, zabij ją! Tak jest w życiu, aż oto przychodzi Francuz plugawy i ośmiela się potworną teorię mówić nam ze sceny, a my słuchamy, my serio dysputujemy o tym głupim i złym frazesie, o siostry-kobiety, o męczennice przemocy męskiej!

– Święte duchy! Przykute do bydląt, dalszy ciąg znamy z mów twoich i odezw! – ozwał się naraz drwiąco mr Bartelet.

Miss Dolly wzdrygnęła się milknąc na razie.

Wszak tylko tym stoją wszyscy trybunowie!

– Gbur i tyran! – zionęła przez zaciśnięte zęby, obrzucając go wyniośle pogardliwym spojrzeniem.

– Sprytna teoria: brać wszystkie prawa z dodatkiem pieniędzy, a nam łaskawie pozostawiać wszystkie obowiązki i ciężary! – drwił nielitościwie stary rozdając karty.

Nie ozwała się już ani słowem, dopiero gdy znowu zagłębił się w grę, zniżyła głos i rzucając bojaźliwie spojrzenia na niego, mówiła:

– Żywot kobiety to dom wiecznej niewoli, to żywot duchów przykutych do bydląt, to nieustająca Kalwaria!

Miss Ellen, która właśnie przysuwała się do nich lękliwie, rzekła na to swoim cichym i miękkim jak oliwa głosem:

– „Wdzięczność żony pilnuje i cieszy męża swego, i tuczy kości jego”.

– Nędzna paplanina wielbłądzich pastuchów, powtarzasz jak fonografy.

Rzuciła się ze złością, bo Ellen często i bez powodu podnosiła rękę głosząc z namaszczeniem pierwszy lepszy werset.

– Chociaż to nadzwyczajnie trafnie definiuje stosunek mężczyzn do kobiet: „cieszy go i tuczy kości jego”. Tak, o to wam chodzi jedynie w małżeństwie, tylko o to! – dodała z mocą.

Ale Zenon nie dał się wyprowadzić z równowagi, nie rwał się na obronę mężczyzn, bo znał dawno wszystkie jej teorie i nudziły go, więc tylko rzekł chłodno, z grzeczności jedynie:

– Może nie wszystkim chodzi tylko o to.

– Jakże się panu podobała „Odeta”?

– Nie znam tej sztuki, w teatrze bowiem nie bywam.

– Jak to, nie chodzi pan do teatru?

– Tak, od pięciu lat nie byłem ani razu.

– Więc pan chyba tylko na koncerty i opery chodzi?

– Ponieważ sam się nieco zajmuję muzyką, więc nie bywam i na operach, w ogóle nie chodzę na widowiska z zasady na żadne!

– I to z zasady! Musi pan mieć nadzwyczajne powody?

– Bardzo proste i bardzo zwyczajne – odparł z uśmiechem.

– „Będzie start grzechu pospołu z grzesznikiem” – rzekła uroczyście miss Ellen.

Zenon się uniósł, a że rzadko mu się to zdarzało, więc tym gwałtowniej.

– Oto po prostu obmierzło mi już plugawe kłamstwo zwane teatrem i przeto znienawidziłem do rdzenia głupstwo, blagę i kramarstwo bezczelnie udające sztukę. Mam już dosyć udawań, dosyć takich głupich gestów w próżnię, tych błazeńskich symulacji życia, tych małpich naśladowań, tych póz na człowieka i tej całej oszalałej z pychy menażerii autorów, aktorów i oklaskującego, pijanego głupotą pospólstwa.

– Czegóż więc chcesz? – pytał żywo Joe przestając grać.

– Prawdziwego i szczerego kultu piękna.

– A Szekspir, a Grecy, a tylu, tylu innych, nie są-ż sztuką prawdziwą?

– Tak, rozumiem cię, przejrzałem i widzę, że wszystko, co nam dzisiaj panuje i co rządzi nami, jest kłamne i trupie, więc i teatr nie może być czymś lepszym – zauważył ponuro Joe.

– Jest nawet gorszym, bo udaje świątynię sztuki, a jest siewcą moralnego analfabetyzmu, jest fabryką fałszywych wartości, szkołą zła i głupoty. Od kapłanów bowiem przeszedł w ręce parobków i ladacznic, stał się nie ducha potrzebą, lecz zmysłów, więc i przemawia do oczów i naskórka wielkiego duchowego lokajstwa – wyręcza ich w myśleniu, bawi, pochlebia i jest dla nich codziennym środkiem przeczyszczającym na nudę i intelektualną impotencję.

– Ostre pługi muszą przejść po zachwaszczonych ugorach życia!

– I dynamitowe nie poruszą bezwładu i ciążenia w kierunku najmniejszego oporu. Przestałem już wierzyć w reformy zewnętrzne.

– Więc cóż pozostaje robić? – pytał rozciekawiony mr Bartelet.

– Nie reformować tego, co się już nie da przerobić, zło należy pozostawić własnemu losowi, niechaj samo się zeżre i zgnije do reszty! Mam w tej chwili tylko teatr na myśli, niechaj taki pozostanie, jaki jest, dla tych, którym jest potrzebny! A dla innych potrzeba stworzyć nowy teatr, teatr-świątynię, poświęconą pięknu. Były niegdyś, w dawnych czasach, u ludów pierwotnych święta wiosny i płodnej jesieni, na które zbierano się społem, by je spędzić weselnie; należałoby wskrzesić takie święta... Wyobrażam sobie jakiś bór prawieczny lub puste, dzikie brzegi morza, z dala od wszelkiej powszedniości, z dala od ciżby i zgiełkliwej farsy życia, i tam, wprost pod niebem, w wiośnianym powietrzu, w zielonych, rozśpiewanych głębiach lasów, na tle odradzającej się przyrody albo w jesieni dni, przesnute pajęczyną, zadumane, blade i święte jak hostie, roztęsknione, w żalne dni opadu rdzawych liści, nad brzegami szafirowego morza, przepasanego tęczą złotego wschodu i krwawego zachodu, tam, na ubitym toku rodnej, świętej ziemi, świątynia sztuk wszystkich, Apollinowy ołtarz uniesień, hymn niebosiężny barw i marzenia, dźwięków i kształtów, modlitw i wizyj, hymn upojenia pięknem nieśmiertelnym, oczyszczający duszę z grzechów zła i brzydoty. Nowy Eleusis dla spragnionych wzruszeń i kontemplacji, nowa, odradzająca się ludzkość, Jeruzalem! Oto moje marzenia!

– Cudowne, nadzwyczajne, ale niemożebne, by się dały urzeczywistnić! – wołała entuzjastycznie miss Dolly.

– Wszystko jest możebne dla tych, którzy chcą! – szepnął Joe.

– Boże, jakie to piękne i dziwne! dziwne! – myślała Betsy nie śmiejąc głosem płoszyć tej wizji czarownej, porwana jego słowami i zapałem, z jakim mówił; więc tylko z miłością i podziwem patrzyła na jego piękną i bladą twarz, jakby opromienioną natchnieniem, rozmarzoną i tęskną zarazem.

– Widzę już te pielgrzymki, te niezliczone tłumy, te święta, pełne tajemniczych i wzniosłych uroczystości! – entuzjazmowała się miss Dolly.

– Moje marzenie musi pozostać czas jakiś tylko marzeniem, ale tymczasem otwieramy teatr marionetek!

– Teatr marionetek? Ależ jest ich kilka!

– Nasz teatr nie będzie dla dzieci.

– Więc dla kogóż, u Boga, może być teatr marionetek?

– Ten będzie dla dorosłych, dla artystów i przez artystów.

– Dzieciństwo, dekadencja, francuskie wymysły! – krzyczał mr Bartelet.

– Być może, ale te dzieciństwa są bliższe prawdziwej sztuki, szczersze i głębsze dają wrażenia niźli dzisiejszy teatr.

– Ktoś wszedł tutaj!

Najwyraźniej zobaczył ruch portiery, odsłaniający drzwi, usłyszał szmer kroków i szelest wlokącej się po dywanie sukni...

Nie było jednak nikogo, szmer zgasł jak płomień zdmuchnięty, wszyscy siedzieli w trwożnej ciszy, wpatrzeni w niego; obejrzał cały pokój, otwierał szafy, zajrzał nawet za spuszczone story.

– Byłem pewien, że ktoś wszedł i wolno przechodzi przez pokój!

– Dick, przejrzyj jutro książki, musiały się znowu zagnieździć szczury! – wołał wesoło stary, ale ukradkowym spojrzeniem wodził po pokoju.

– Dałbym głowę, że to nie był szmer szczurów, nie, widziałem odsłaniającą się portierę, słyszałem wyraźnie szelest sukni – zapewniał.

– Po prostu zdawało ci się, coś w rodzaju słuchowej halucynacji! Ja sam ulegałem temu dość często, w pierwszym roku mojego pobytu w Indiach, to zwykły wynik upałów, ale wyleczyłem się prędko i zupełnie – objaśniał spokojnie Joe chcąc usilnie zatrzeć niemiłe wrażenie.

– Istotnie, jest tutaj wyjątkowo ciepło, gorąco nawet – zauważył Zenon.

– Dick, zakręć gaz w kominku! – rozkazał stary odsuwając się od ognia.

– Jeśli głowa boli, to zrobiłabym panu jaki kompres – proponowała Ellen.

– Ależ doskonale się czuję, dziękuję bardzo.

Lecz rozmowa nie mogła się już nawiązać, mówili monosylabami, jedynie po to, by zgłuszyć jakiś cichy niepokój wślizgujący się do serc; kłopotliwe milczenie coraz częściej zalegało i coraz trwożniej biegały podejrzliwe oczy po jasno oświetlonym pokoju. Stary przedrwiwał wszystkich, że tak łatwo ulegają sugestii, ale i to nie pomogło, nie przywróciło dawnego nastroju, nie rozwiało jakiejś posępnej mgły... a że już było po jedenastej, zaczęli się zbierać do rozejścia.

– Mr Zen! – rozległ się za nim na schodach przyciszony głos Betsy.

– Mój drogi, mój złoty, niech się pan poradzi doktora! – prosiła serdecznie, gdy podszedł do niej nieco bliżej.

– Dobrze, pójdę do lekarza, będę się leczył, połknę całą górę lekarstw, uczynię wszystko, czego żąda tyrańska miss Betsy. Do widzenia! – wołał głośno.

– Do widzenia za tydzień, za strasznie długi tydzień – szepnęła żałośnie, schodząc po ciemnych schodach nieco niżej.

– O tak, czasem jeden tydzień zawiera w sobie parę tysięcy lat tęsknoty...

– I całą nieskończoność trwóg i niepokojów – powtórzyła echowo.

– I... do widzenia! – Posłyszał cichy skrzyp drzwi.

– Proszę tylko o długie i dobre listy.

– Jak zwykle mały tomik in 16-o – odpowiedział żartobliwie.

– To jest mój kalendarz, na którym obliczam pozostałe do niedzieli dni, bo ja nimi tylko żyję – ozwała się jeszcze ciszej i bliżej, już o parę stopni od niego.

– O Betsy! – drgnęło mu naraz serce miłością, skoczył ku niej, pochwycił ręce i zaczął je gorąco całować.

– Bo ja tak tęsknię za tobą, tak kocham, tak czekam – szeptała wzruszona.

– O Betsy moja, duszo moja serdeczna, jedyna! Gdybyś mogła wiedzieć, co się... – nie skończył, bo dziewczyna wyrwała ręce, dotknęła palcami ust jego i uciekła, gdyż w tej chwili u szczytu schodów rozległ się surowy głos miss Dolly.

I Joe również zaraz wyszedł z jakąś wzruszoną i tajemniczą twarzą, a Dick oczekujący na nich z paltami w sieni jeszcze coś szeptał do niego, gdy wychodzili na świat.

Na dworze ciemno było i zimno, mgły opadły, ale natomiast prosto w twarze zacinał skośnie drobny gęsty i przykry deszcz, miotany przelewającym się w ciemnościach wiatrem.

Dostali się wreszcie do stacji, wsiadając do pierwszego pociągu, jaki dążył w ich stronę.

W przedziale było pusto i prawie ciemno, bo Joe przyćmił światła, siedzieli naprzeciw siebie w głębokim milczeniu, zapatrzeni w szyby, a dalecy od tych jaw wyzierających z nocy.

– Powiedz mi, kto jest miss Daisy? – zapytał wreszcie Zenon po długim, wahającym milczeniu, nie patrząc jednak na niego.

– Nie wiem, a raczej wiem tyle co i wszyscy, że przyjechała z Kalkuty, oto wszystkie prawie moje wiadomości o niej.

Dziwna kobieta, nie umiem zdać sobie sprawy z wrażenia, jakie wywiera na mnie, i to mnie często przejmuje niepokojem.

– O tak, roztacza magiczną posępność i lęk, dziwna kobieta, jakiś tajemniczy awatar nieznanego!... – szepnął trwożnie.

– Sądziłem, że ją znasz bliżej, uczestniczyła przecież w seansie?...

– Ale mimo woli, przypuszczam nawet, iż o tym zupełnie nie wie.

– Była i nie wie, nic nie rozumiem.

– No i przyszła?

– Ba, tego nie wiem do dzisiaj, czy była to ona, cielesna Daisy, czy też jej druga, astralna istota!

– Przecież ją dobrze pamiętam, a przypominam sobie, żeś ją brał za rękę, żeś dotykał jej oczów i twarzy, więc musiała być materialna!

– Musiałeś ją przecież budzić i widzieć wychodzącą?

– Przyszła do nas w kilka chwil po twoim wyjściu, widzieliśmy ją dokładnie w pełnym świetle żyrandola, mówiłem z nią...

– A potem? – pytał z nagłą i bolesną trwogą.

– Później zabroniła ruszać się z miejsc, światła same pogasły i wyszła.

– Nie, tysiąc razy niemożebne! Bajka czy obłęd! Jakże, spotkałem ją na korytarzu, idąc z przeciwnej strony, a ona równocześnie miałaby być pomiędzy wami, była tu i tam w tym samym czasie! A przecież daję głowę, że ją spotkałem, szedłem za nią, schodziłem aż na dół do odźwiernego; więc to wasze widzenie jej było tylko halucynacją, omamem! – wołał.

– Było takim samym rzeczywistym faktem jak i twoje spotkanie się z nią, i ty ją widziałeś, i pomiędzy nami była.

– Więc się rozdwoiła na dwie bliźniaczo podobne tożsamości? Nie żartuj ze mnie, nie przekonywaj nawet, bo to by przeczyło wszystkiemu, co wiemy, i bluźniło przeciw rozumowi! – wołał rozdrażniony.

– Czemu przeczy? Naszej wiedzy i rozumowi? A cóż wiemy? Nic. Utonęliśmy w głupich, nic nie tłumaczących faktach, których się trzymamy jak poręczy nad przepaściami, nie śmiejąc poruszyć się z miejsca, ba, pomyśleć nawet, że można się rzucić w otchłań i nie zginąć... nie przepaść... a właśnie tam znaleźć tę jedyną prawdę, duszę własną!

– Nie mów, bo nie mogę dzisiaj z tobą dysputować, tak jestem dziwnie znużony i wyczerpany, że padłbym jak kamień przez egzotyczne mgławice twoich hipotez. Jestem tylko człowiekiem, jedynie ufającym rzeczywistości dostępnej dla moich zmysłów.

– Jest jedna tylko rzeczywistość: Dusza; wszystko poza tym to tylko cień, jaki od niej pada w nieskończoność, majaki i złudzenia.

– Echa nauk Mahatmy Guru! – szepnął niechętnie.

– Wszak uczniem jego i czcicielem jestem...

– Boże, że to nigdy człowiek się nie obejdzie bez przewodników...

– Bo zbawców mieć musi, jeśli nie jest tylko Tschandalą, mierzwą ludzką, na której dopiero kiedyś może zakiełkują święte kwiaty ducha. Guru mnie zbawił, urodziłem się na nowo z jego mądrości; ślepy byłem – przejrzałem; jeno trupem ludzkim byłem – wywiódł mnie z martwych na rozwonione lotosem brzegi prawdy wiecznej, jedynej, więc do niego wszystek należę i z pokorą i szczęśliwością, i dumą mówię ci o tym.

– Pójdziesz za nim? – zapytał, ze drżeniem czekając odpowiedzi.

– Tak, nie opuszczę go już aż do dnia, w którym się „stanę i będę”.

– Więc mógłbyś wyrzec się ojczyzny i swoich?

– Ojczyzną duszy jest „On”, a jej pragnieniem i celem spocząć w „Nim”.

Zenon się nie odezwał, z podziwem i lękiem spoglądając na niego.

– Radzę ci: strzeż się miss Daisy! – I odszedł śpiesznie.

– Dlaczego? – zawołał, wstrząśnięty do głębi złowrogim jego głosem, ale Joe bez odpowiedzi zniknął w ciemnych już i długich korytarzach.

3 3 3

– Dobry Zen, dobry, dobry! Gut|Zen|gut|gut good|Zen|good|good – Guten Zen, gut, gut! – Good Zen, good, good!

– Dobrze, droga, sam nie zacznę, ale... – urwał zakłopotany. Gut|Schatz|alleine|nicht|werde anfangen|aber||verlegen well|dear|I myself|not|I will start|but|he stopped|embarrassed – Gut, meine Liebe, ich werde nicht anfangen, aber... – brach er verlegen ab. – Alright, dear, I won't start it, but... – he stopped, embarrassed.

– Nie wrzeszcz! Nicht|schreien not|shout – Schrei nicht! - Don't shout! – syknął stary zimno, podając rękę synowi, a spoglądając ze złością na wylękłą, gąbczastą twarz miss Ellen, ujął pod ramię Zenona i z trudem podnosząc swoją potężną postać poszedł do stołu. zischte|Alte|kalt|ihm die Hand reichend|Hand|seinem Sohn|und|schauend|mit|Wut|auf|verängstigte|schwammige|Gesicht|Fräulein|Ellen||unter|Arm|Zenon|und|mit|Mühe|hebend|seine|mächtige|Gestalt|ging|zum|Tisch he hissed|old|coldly|handing|hand|to son|and|looking|with|anger|at|frightened|spongy|face|miss|Ellen|he took|under|arm|Zenon|and|with|difficulty|lifting|his|powerful|figure|he went|to|table – zischte der Alte kalt, als er seinem Sohn die Hand reichte und mit Zorn auf das verängstigte, schwammige Gesicht von Miss Ellen blickte, nahm er Zenon unter den Arm und ging mit Mühe, seine mächtige Gestalt aufrichtend, zum Tisch. – he hissed coldly, extending his hand to his son, and looking angrily at the frightened, spongy face of Miss Ellen, he took Zenon by the arm and, with difficulty lifting his powerful figure, went to the table.

– Ach, te ciotki! Ach|die|Tanten oh|those|aunts – Ach, diese Tanten! – Ah, those aunts! – powtórzył z takim komizmem, iż Betsy znowu zaczęła się śmiać, nawet Joe nie mógł się powstrzymać, a Dick omal półmiska nie upuścił na plecy miss Dolly, chowając za nią twarz tak szczególnie wykrzywioną śmiechem, że podobna była do rozdeptanej cytryny. wiederholte|mit|solch|Komik|dass|Betsy|wieder|begann|sich|lachen|sogar|Joe|nicht|konnte|sich|zurückhalten|und|Dick|fast|Servierplatte|nicht||auf|Rücken|Fräulein|Dolly|versteckend|hinter|ihr|Gesicht|so|besonders|verzerrt|Lachen|dass|ähnlich|war|zu|zerdrückten|Zitrone he repeated|with|such|humor|that|Betsy|again|she started|herself|to laugh|even|Joe|not|he could|himself|to hold back|and|Dick|almost|platter|not|he dropped|on|back|miss|Dolly|hiding|behind|her|face|so|particularly|twisted|with laughter|that|similar|she was|to|squashed|lemon – wiederholte er mit so viel Komik, dass Betsy wieder zu lachen begann, selbst Joe konnte sich nicht zurückhalten, und Dick ließ fast die Servierplatte auf den Rücken von Miss Dolly fallen, während er sein Gesicht so besonders vor Lachen verzog, dass es wie eine zerdrückte Zitrone aussah. – he repeated with such humor that Betsy started laughing again, even Joe couldn't hold back, and Dick almost dropped the platter on Miss Dolly's back, hiding his face behind her, which was so contorted with laughter that it resembled a squashed lemon.

– Dick, podaj miss czystą chusteczkę, lustro, puder i baraninę, bo tamta leci oto w tej chwili wraz z talerzem na ziemię! Dick|gib|Fräulein|saubere|Taschentuch|Spiegel|Puder|und|Lammfleisch|denn|die da|fliegt|hier||||zusammen|mit|Teller|auf|den Boden Dick|hand|miss|clean|handkerchief|mirror|powder|and|lamb|because|that one|she is falling|here|with|this|moment|along|with|plate|on|ground – Dick, gib der Miss ein sauberes Taschentuch, einen Spiegel, Puder und Lammfleisch, denn die da fällt gerade mit dem Teller zu Boden! – Dick, hand miss a clean handkerchief, a mirror, powder, and lamb, because that one is about to drop her plate on the ground right now! – zawołał zacierając ręce, bo miss Dolly tak gwałtownie porwała się od stołu, że całe nakrycie poleciało na ziemię, ale gniew go opuścił, zabrał się do jedzenia, złośliwie spoglądając za wychodzącą z pokoju. rief|reibend|Hände|denn|Fräulein|Dolly|so|plötzlich|aufsprang|sich|vom|Tisch|dass|das ganze|Geschirr|flog|auf|den Boden|aber|Zorn|ihn|verließ|nahm|sich|zum|Essen|boshaft|schauend|nach|hinausgehenden|aus|dem Zimmer he called|rubbing|hands|because|miss|Dolly|so|violently|she grabbed|herself|from|table|that|entire|setting|it flew|on|ground|but|anger|him|it left|he took|himself|to|eating|maliciously|glancing|after|leaving|from|room – rief er und rieb sich die Hände, denn Miss Dolly war so heftig vom Tisch aufgesprungen, dass das ganze Gedeck zu Boden fiel, aber der Zorn verließ ihn, er machte sich wieder ans Essen und schaute boshaft der aus dem Zimmer Gehenden nach. – he shouted, rubbing his hands together, because miss Dolly got up from the table so abruptly that the entire setting fell to the ground, but his anger left him, he resumed eating, maliciously glancing at the one leaving the room.

– Bo próżniaczej gawiedzi nigdy i nigdzie nie brak, a w szczególności gawiedzi pseudouczonej, głodnej sensacji, węszącej żer eksperymentowania, napastliwej, takiej, której się zdaje, że świat stworzony jest po to, aby oni mogli pisać o nim wymyślne, zawiłe a puste brednie. Denn|müßigen|Menschenmenge|niemals|und||nicht|Mangel|und|in|besonderer Hinsicht|Menschenmenge|pseudowissenschaftlichen|hungrigen|Sensation|schnüffelnden|Beute|Experimentierens|angreifenden|solchen|der|sich|scheint|dass|Welt|geschaffen|ist|um|das|damit|sie|könnten|schreiben|über|ihn|einfallsreiche|komplizierte|und|leere|Unsinn because|idle|crowd|never|and|nowhere|not|lack|and|in|particular|crowd|pseudo-learned|hungry|sensation|sniffing|prey|experimentation|aggressive|such|which|reflexive pronoun|seems|that|world|created|is|in order|that|to|they|could|write|about|it|fanciful|convoluted|and|empty|nonsense – Denn es mangelt nie an faulen Leuten, und besonders nicht an pseudowissenschaftlichen, sensationshungrigen Menschen, die nach dem Futter des Experimentierens schnüffeln, aufdringlich sind und glauben, die Welt sei geschaffen worden, damit sie darüber einfallsreiche, komplizierte und leere Schwätzerei schreiben können. – Because there is never a shortage of idle crowds anywhere, especially of the pseudo-learned crowd, hungry for sensation, sniffing for the prey of experimentation, aggressive, the kind that thinks the world was created so that they could write fanciful, convoluted, and empty nonsense about it. Przyjmuje niektórych czasami, a nawet nieraz chętnie z nimi mówi, często dysputuje, ale najczęściej tylko bada i słucha... Er nimmt|einige|manchmal|und|sogar|manchmal|gerne|mit|ihnen|spricht|oft|diskutiert|aber|am häufigsten|nur|untersucht|und|hört he accepts|some|sometimes|and|even|sometimes|gladly|with|them|he talks|often|he debates|but|most often|only|he examines|and|he listens Manchmal nimmt er einige von ihnen an, und sogar manchmal spricht er gerne mit ihnen, oft diskutiert er, aber meistens untersucht und hört er nur zu... He sometimes accepts some of them, and even often speaks with them, frequently debating, but most often just examining and listening...

– No i często rzuca gromy potępienia na nas i na kulturę naszą – wtrącił się do rozmowy Zenon. Nein|und|oft|wirft|Blitze|Verurteilung|auf|uns|und|auf|Kultur|unsere|warf|sich|in|das Gespräch|Zenon well|and|often|he throws|thunderbolts|of condemnation|at|us|and|at|culture|our|he interrupted|himself|to|conversation|Zenon – Und oft wirft er den Zorn der Verdammnis auf uns und auf unsere Kultur – mischte sich Zenon in das Gespräch ein. – Well, he often hurls thunderbolts of condemnation at us and our culture – Zenon interjected into the conversation.

– Ma rację!... Sie hat|recht he has|the truth – Er hat recht!... - He is right!... nie drażnij mnie, chłopcze. nicht|ärgere|mich|Junge not|irritate|me|boy Reiz mich nicht, Junge. don't irritate me, boy. Ciekawe, ciekawe... Musicie mi opowiedzieć o nim, bo widzę, że pisma fałszywie informują. Interessant||müsst|mir|erzählen|über|ihn|denn|ich sehe|dass|die Schriften|falsch|informieren interesting|interesting|you must|me|to tell|about|him|because|I see|that|writings|falsely|they inform Interessant, interessant... Ihr müsst mir von ihm erzählen, denn ich sehe, dass die Schriften falsch informieren. Interesting, interesting... You must tell me about him, because I see that the writings are falsely informing.

– Znacie go osobiście? Kennt ihr|ihn|persönlich you know|him|personally – Kennt ihr ihn persönlich? – Do you know him personally?

– Joe jest z nim w zupełnej zażyłości i przyjaźni. Joe|ist|mit|ihm|in|völliger|Vertrautheit|und|Freundschaft Joe|is|with|him|in|complete|closeness|and|friendship – Joe ist in völliger Vertrautheit und Freundschaft mit ihm. – Joe is in complete intimacy and friendship with him.

Zenon wyprzedził ich również, śpiesząc za narzeczoną, że szli tylko sami, często odpoczywając bo chore nogi starego nie pozwalały na pośpiech. Zenon|überholte|sie|auch|eilend|hinter|Verlobte|dass|sie gingen|nur|alleine|oft|sich ausruhend|denn|kranke||alten|nicht|erlaubten|auf|Eile Zenon|he overtook|them|also|rushing|after|fiancée|that|they walked|only|alone|often|resting|because|sick|legs|old man|not|they allowed|for|hurry Zenon überholte sie ebenfalls, eilte hinter seiner Verlobten her, da sie nur allein gingen, oft pausierend, weil die kranken Beine des Alten keinen Eile erlaubten. Zenon also overtook them, hurrying after his fiancée, as they were only walking alone, often resting because the old man's sore legs did not allow for haste.

Stary wątpiąco potrząsnął głową, ale się nie odezwał, odpoczywali znowu przez chwilę w sieni pod żelazną latarnią starożytnego kształtu, wiszącą u sufitu, w kręgu świateł kolorowych, mieniących się w mroku tęczowymi pasami. Der Alte|zweifelnd|schüttelte|den Kopf|aber|sich|nicht|sprach|ruhten|wieder|für|einen Moment|in|der Diele|unter|der Eisen|Laterne||Form|hängend|an|der Decke|im|Kreis|Lichter|bunten|schimmernden|sich|in|der Dunkelheit|regenbogenfarbenen|Streifen old|doubtfully|he shook|his head|but|himself|not|he spoke|they rested|again|for|a moment|in|the hall|under|iron|lantern|ancient|shape|hanging|at|the ceiling|in|the circle|of lights|colored|shimmering|themselves|in|darkness|rainbow|stripes Der Alte schüttelte zweifelnd den Kopf, sagte aber nichts, sie ruhten wieder eine Weile im Flur unter der eisernen Laterne antiker Form, die von der Decke hing, im Kreis der bunten Lichter, die im Dunkeln in regenbogenfarbenen Streifen schimmerten. The old man shook his head doubtfully, but did not speak, they rested again for a moment in the hallway under the iron lantern of ancient shape, hanging from the ceiling, in a circle of colorful lights shimmering in the darkness with rainbow stripes.

– Do Afryki, na plac boju, do Afryki! Nach|Afrika|zum|Platz|Kampf|nach|Afrika to|Africa|to|square|battlefield|to|Africa – Nach Afrika, auf das Schlachtfeld, nach Afrika! – To Africa, to the battlefield, to Africa! – powtarzał zdumiony, wstała w nim nagła trwoga i chwyciła żelazną garścią za serce, że ledwie oddychał. wiederholte|erstaunt|stand auf|||plötzliche|Angst|und|packte|eiserne|Faust|an|Herz|dass|kaum|atmete he repeated|astonished|she rose|in|him|sudden|fear|and|she grabbed|iron|fist|for|heart|that|barely|he breathed – wiederholte er erstaunt, eine plötzliche Angst überkam ihn und er griff mit eiserner Hand nach seinem Herzen, dass er kaum atmen konnte. – he repeated, astonished, a sudden fear rose in him and he clutched his heart with an iron grip, barely able to breathe. – Bałem się tego – szepnął ciszej. Ich hatte|mich|davor|flüsterte|leiser I was afraid|of it|that|he whispered|quieter – Ich hatte Angst davor – flüsterte er leiser. – I was afraid of that – he whispered more quietly. – Ha, to pojedziesz, mój chłopcze, służba, obowiązek... tak, obowiązek – dodał ciszej, bo głos mu schrypł i więznął w gardle. Ha|dann|wirst fahren|mein|Junge|Dienst|Pflicht|ja|Pflicht|fügte hinzu|leiser|denn|Stimme|ihm|versagte|und|erstickte|im|Hals Ha|that|you will go|my|boy|service|duty|yes|duty|he added|quieter|because|voice|to him|it cracked|and|it got stuck|in|throat – Ha, dann wirst du fahren, mein Junge, Dienst, Pflicht... ja, Pflicht – fügte er leiser hinzu, denn seine Stimme war heiser geworden und stockte ihm im Hals. – Ha, then you will go, my boy, service, duty... yes, duty – he added more quietly, as his voice became hoarse and choked in his throat.

– Nic się zmienić nie może, nie, wojnie daleko do końca. Nothing|(reflexive particle)|ändern|not|kann|not|Krieg|weit|bis|Ende nothing|reflexive pronoun|to change|not|can|not|war|far|to|end – Es kann sich nichts ändern, nein, der Krieg ist noch weit vom Ende entfernt. – Nothing can change, no, the war is far from over.

Milczeli już obaj, Joe postanowił w tej chwili, że nic mu nie powie o wziętej dymisji, nie pragnął kłótni, chciał mu oszczędzić gniewu, tak dobry był dzisiaj i tak wyjątkowo łagodny, że nie śmiał mu psuć tak rzadkich chwil, a zresztą rachował i na to, iż wiadomość o przeznaczeniu jego pułku na plac boju życzliwiej go usposobi. Sie schwiegen|schon|beide|Joe|beschloss|in|diesem|Moment|dass|nichts|ihm|nicht|sagen wird|über|genommen|Rücktritt|nicht|wollte|Streit|wollte|ihm|ersparen|Zorn|so|gut|war|heute|und|so|außergewöhnlich|sanft|dass|nicht|wagte|ihm|verderben|so|seltenen|Momenten|und|außerdem|rechnete|und|auf|das|dass|Nachricht|über|Bestimmung|seines|Regiments|auf|Platz|Schlachtfeld|wohlwollender|ihn|stimmen würde they were silent|already|both|Joe|he decided|in|this|moment|that|nothing|to him|not|he will say|about|taken|resignation|not|he wanted|argument|he wanted|to him|to spare|anger|so|good|he was|today|and|so|exceptionally|gentle|that|not|he dared|to him|to spoil|so|||and|besides|he counted|and|on|that|that|news|about|destination|his|regiment|to|battlefield|fight|more kindly|him|it will put Beide schwiegen bereits, Joe beschloss in diesem Moment, ihm nichts von der genommenen Entlassung zu sagen, er wollte keinen Streit, wollte ihm seinen Zorn ersparen, so gut war er heute und so außergewöhnlich sanft, dass er es nicht wagte, solche seltenen Momente zu verderben, und außerdem rechnete er auch damit, dass die Nachricht über das Schicksal seines Regiments ihn freundlicher stimmen würde. Both were silent now; Joe decided at that moment that he would not tell him about his resignation, he did not want a quarrel, he wanted to spare him his anger, he was so good today and so exceptionally gentle that he did not dare to spoil such rare moments, and besides, he counted on the fact that the news of his regiment's assignment to the battlefield would put him in a more favorable mood. Nie uciekał przecież z obawy wojny, używał jej bowiem już nieraz i do syta. Nicht|floh|doch|vor|Angst|Krieg|benutzte|sie|denn|schon|oft|und|bis|zur Sättigung not|he was running away|after all|from|fear|war|he used|it|for|already|many times|and|to|full Er floh schließlich nicht aus Angst vor dem Krieg, denn er hatte ihn schon oft und bis zur Sättigung erlebt. After all, he was not fleeing out of fear of war, as he had already experienced it many times and to his fill.

Ciotki też zjawiły się wkrótce, poprzedzane przez Dicka niosącego stołeczki pod nogi. Die Tanten|auch|erschienen|sich|bald|vorausgehend|von||tragend|Hocker|unter|Beine Aunts|also|they appeared|themselves|soon|preceded|by|Dick|carrying|stools|under|feet Die Tanten erschienen bald darauf, gefolgt von Dick, der Hocker für die Füße brachte. The aunts also appeared soon, preceded by Dick carrying stools for their feet.

A Zenon i Betsy, siedząc przy sobie na wielkiej sofie sięgającej do pół ściany i prawie w niej zgubieni, przytuleni ramionami, dalecy od otoczenia, zajęci tylko sobą, rozmawiali szeptem i gorącymi, płomiennymi spojrzeniami. Und Zenon und Betsy, die nebeneinander auf dem großen Sofa saßen, das bis zur Wand reichte und in dem sie fast verloren waren, umarmt von den Armen, fern von der Umgebung, nur mit sich selbst beschäftigt, sprachen leise und mit heißen, flammenden Blicken. And Zenon and Betsy, sitting next to each other on a large sofa that reached halfway up the wall and almost lost in it, embraced by their arms, far from their surroundings, occupied only with each other, whispered and exchanged hot, fiery glances.

W tej cichej i serdecznej atmosferze miłości, roziskrzonych błyskach jej źrenic Zenon zaczynał czuć się tak dobrze, jak zwykle się czuł w tym pokoju. In dieser stillen und herzlichen Atmosphäre der Liebe, im funkelnden Glanz ihrer Pupillen, begann Zenon sich so wohl zu fühlen, wie er sich normalerweise in diesem Zimmer fühlte. In this quiet and warm atmosphere of love, in the sparkling glimmers of her pupils, Zenon began to feel as good as he usually felt in this room.

W takie same niedzielne wieczory, chociaż przypominała mu się zagadkowa, dręcząca twarz Daisy, chociaż jakieś niepokojące półmyśli, półdźwięki i półobrazy przepełniały mózg, pozbywał się ich siłą woli, chciał szczerze i głęboko zapomnieć o wszystkim, co nie było tą dobrą szczęsną chwilą, co nie było związane z Betsy i nie było nią samą. An solchen Sonntagabenden, obwohl ihm das rätselhafte, quälende Gesicht von Daisy in den Sinn kam, obwohl einige beunruhigende Halbd Gedanken, Halbtöne und Halbbilder seinen Kopf erfüllten, schüttelte er sie mit Willenskraft ab, wollte aufrichtig und tief alles vergessen, was nicht dieser guten, glücklichen Moment war, was nicht mit Betsy zu tun hatte und nicht sie selbst war. On such Sunday evenings, although the mysterious, haunting face of Daisy came to his mind, although some disturbing half-thoughts, half-sounds, and half-images filled his brain, he forcefully rid himself of them, wanting to sincerely and deeply forget everything that was not this good happy moment, that was not related to Betsy and was not her.

Udawało mu się to niekiedy, a wówczas z cichym, nieśmiałym prawie z nadmiaru czucia szczęściem wodził po niej rozkochanym wzrokiem, bo Betsy w swojej niedzielnej sukni z czarnego, matowego jedwabiu, rozjaśnionego tylko białym, wyłożonym kołnierzykiem i mankietami koronkowymi, smukła, wysoka, zręczna, była wprost prześliczna; jej świeża twarzyczka, okolona bujnymi splotami włosów popielatych, wykwitała z tych czerni posępnych jak pączek jabłoniowego kwiatu, dyszała wiosną i szczęściem, a nieco duże i dziecinne usta były tak wiśniowe i rozdrgane uśmiechem, i pełne słodkich, namiętnych obietnic. Manchmal gelang es ihm, und dann führte er mit einem stillen, fast schüchternen Glücksgefühl, das von zu viel Empfindung herrührte, seinen verliebten Blick über sie, denn Betsy in ihrem sonntäglichen Kleid aus schwarzer, matter Seide, das nur durch einen weißen, mit Spitze besetzten Kragen und Manschetten aufgehellt wurde, war schlank, hoch, geschickt und einfach wunderschön; ihr frisches Gesicht, umrahmt von üppigen, aschfarbenen Haaren, blühte aus dem düsteren Schwarz wie eine Knospe eines Apfelblüten, atmete Frühling und Glück, und ihre etwas großen, kindlichen Lippen waren so kirschrot und zitternd vor Lächeln, und voller süßer, leidenschaftlicher Versprechungen. He sometimes succeeded, and then with a quiet, almost shy happiness from an excess of feeling, he gazed at her with a love-struck look, for Betsy in her Sunday dress of black, matte silk, brightened only by a white, lined collar and lace cuffs, slender, tall, and graceful, was simply beautiful; her fresh little face, framed by lush strands of ashy hair, blossomed from those gloomy blacks like a bud of an apple blossom, breathing spring and happiness, and her somewhat large and childlike lips were so cherry-like and quivering with a smile, full of sweet, passionate promises.

Czuła się w tej chwili nadzwyczajnie szczęśliwa; obiad przeszedł prawie spokojnie, ciotki milczały, Joe był w domu, ojciec cicho siedział, a on, Zen, siedział przy niej, naprawdę siedział przy niej i tak blisko, że poczuła naraz straszną ochotę, aby mu przysłonić rękami wąsy i pocałować go w same usta, w te czerwone, wiecznie tak głodne pocałunków usta... Ale tylko westchnęła żałośnie, rumieniąc się na tę myśl nie spełnioną, i już tylko całującymi oczyma obejmowała jego piękną, znużoną nieco twarz i te oczy jasne i słodkie, drapieżne usta, ach, i ten jego drażniący uśmiech, przyczajony w kątach ust, ten dobry, rozbrajający uśmiech. Sie fühlte|sich|in|diesem|Moment|außergewöhnlich|glücklich|Mittagessen|verging|fast|ruhig|Tanten|schwiegen|Joe|war|in|Hause|Vater|leise|saß|und|er|Zen|saß|neben|ihr|wirklich|saß|neben|ihr|und|so|nah|dass|sie fühlte|plötzlich|schreckliche|Lust|um|ihm||mit Händen|Schnurrbart|und|küssen|ihn|in|die|Lippen|in|diese|roten|immer|so|hungrig|Küssen|Lippen|Aber|nur|seufzte|traurig|||über|diesen|Gedanken|nicht|erfüllten|und|schon|nur|küssenden|Augen|umarmte|sein|schöne|müde|etwas|Gesicht|und|diese|Augen|hell|und|süß|raubtierisch|Lippen|ach|und|dieses|sein|ärgerlicher|Lächeln|lauernd|in|den Ecken|Lippen|dieses|gute|entwaffnende|Lächeln she felt|herself|in|this|moment|extraordinarily|happy|dinner|passed|almost|calmly|aunts|they were silent|Joe|he was|in|home|father|quietly|he sat|and|he|Zen|he sat|by|her|really|he sat|by|her|and|so|close|that|she felt|suddenly|terrible|desire|to|him|to cover|with hands|mustache|and|to kiss|him|in|very|mouth|in|those|red|always|so|hungry|for kisses|mouth|but|only|she sighed|sadly|blushing|herself|at|this|thought|not|fulfilled|and|already|only|kissing|with eyes|she embraced|his|beautiful|slightly tired|somewhat|face|and|those|eyes|bright|and|sweet|predatory|lips|oh|and|that|his|teasing|smile|lurking|in|corners|mouth|that|good|disarming|smile Sie fühlte sich in diesem Moment außergewöhnlich glücklich; das Mittagessen verlief fast ruhig, die Tanten schwiegen, Joe war zu Hause, der Vater saß still da, und er, Zen, saß neben ihr, wirklich saß er neben ihr und so nah, dass sie plötzlich einen schrecklichen Drang verspürte, ihm mit den Händen den Schnurrbart zu verdecken und ihn direkt auf die Lippen zu küssen, auf diese roten, immer so hungrigen Lippen für Küsse... Aber sie seufzte nur bedauernd, errötete bei diesem unerfüllten Gedanken und umarmte nur mit küssenden Augen sein schönes, etwas müdes Gesicht und diese hellen, süßen Augen, die raubtierhaften Lippen, ach, und dieses ärgerliche Lächeln, das in den Mundwinkeln lauerte, dieses gute, entwaffnende Lächeln. She felt extraordinarily happy at that moment; dinner had gone almost peacefully, the aunts were silent, Joe was at home, her father sat quietly, and he, Zen, sat next to her, really sitting next to her and so close that she suddenly felt a terrible urge to cover his mustache with her hands and kiss him right on the lips, on those red, always so hungry for kisses lips... But she only sighed sadly, blushing at this unfulfilled thought, and with her kissing eyes, she embraced his beautiful, slightly weary face and those bright, sweet eyes, those predatory lips, oh, and that teasing smile of his, lurking at the corners of his mouth, that good, disarming smile.

– Już nic nie widzę, słyszę tylko. schon|nichts|nicht|sehe|höre|nur already|nothing|not|I see|I hear|only – Ich sehe nichts mehr, ich höre nur. – I can see nothing anymore, I can only hear. – Przysunął głowę jeszcze bliżej, wtedy Betsy, spłoniona i nieco drżąca, bojaźliwie a namiętnie szeptała mu to nieśmiertelne: kocham. Er zog|den Kopf|noch|näher|dann|Betsy|errötet|und|etwas|zitternd|ängstlich|und|leidenschaftlich|flüsterte|ihm|das|unsterbliche|liebe he leaned|head|even|closer|then|Betsy|burned|and|somewhat|trembling|fearfully|and|passionately|she whispered|to him|that|immortal|I love – Er zog seinen Kopf noch näher heran, da flüsterte Betsy, verbrannt und ein wenig zitternd, ängstlich und leidenschaftlich ihm das Unsterbliche zu: ich liebe dich. – He leaned his head even closer, then Betsy, burned and slightly trembling, whispered to him fearfully yet passionately that immortal phrase: I love you. Szeptała długo, dotykając niekiedy rozpalonymi ustami jego ucha, że drgał gwałtownie, cisnąc jeszcze mocniej głowę do jej twarzy i również szepcząc urywane, palące słowa, które takim ogniem burzliwym zalewały jej serce, iż jakimś ostatnim odruchem przytomności odsunęła się od niego i dysząc ciężko, z przymkniętymi oczyma, siedziała pełna radości najgłębszej, a zarazem pełna dziwnej i słodkiej trwogi. Sie flüsterte|lange|berührend|manchmal|glühenden|Lippen|sein|Ohr|dass|er zuckte|heftig|drückend|noch|stärker|Kopf|an|ihr|Gesicht|und|ebenfalls|flüsternd|abgebrochene|brennende|Worte|die|so|Feuer|stürmisch|überfluteten|ihr|Herz|sodass|irgendeinem|letzten|Reflex|Bewusstseins|sie zog zurück|sich|von|ihm|und|keuchend|schwer|mit|geschlossenen||saß|voller|Freude|tiefster|und|zugleich|voller|seltsamer|und|süßer|Angst she whispered|long|touching|sometimes|burning|lips|his|ear|that|he trembled|violently|pressing|even|harder|head|to|her|face|and|also|whispering|broken|burning|words|that|such|fire|stormy|they flooded|her|heart|that|some|last|reflex|awareness|she pushed away|herself|from|him|and|panting|heavily|with|closed|eyes|she sat|full|joy|deepest|and|at the same time|full|strange|and|sweet|dread Sie flüsterte lange, berührte manchmal mit ihren heißen Lippen sein Ohr, sodass es heftig zuckte, drückte seinen Kopf noch fester an ihr Gesicht und flüsterte ebenfalls abgebrochene, brennende Worte, die mit solch stürmischem Feuer ihr Herz überfluteten, dass sie sich mit einem letzten Reflex des Bewusstseins von ihm abwandte und, schwer atmend, mit geschlossenen Augen, voller tiefster Freude und zugleich voller seltsamer und süßer Angst dasaß. She whispered for a long time, sometimes touching his ear with her heated lips, causing it to quiver violently, pressing his head even harder against her face and also whispering broken, burning words that flooded her heart with such stormy fire that, in a final instinct of awareness, she pulled away from him and, breathing heavily, with her eyes half-closed, sat filled with the deepest joy, yet also filled with a strange and sweet dread.

Nieco usypiająca i martwa cisza ogarnęła pokój, wszyscy siedzieli nieruchomie, nawet Dick zniknął, tylko niekiedy, gdzieś spod ziemi, jakby wprost spod domu, dobywał się lotny, krótki huk przemykających jak cień pociągów, co parę minut przelatujących, chwilami zaś rozlegały się melancholijne westchnienia miss Dolly, smętnie zapatrzonej w zapadłe dale lat i zdarzeń drogich; to znowu stary poruszał się niecierpliwie, obejmował trwożnymi oczyma głowę syna i znowu zapadał w nieruchomość, kryjąc śpiesznie powiekami przełzawione błyski źrenic. etwas|einschläfernde|und|tote|Stille|ergriff|Zimmer|alle|saßen|reglos|sogar|Dick|verschwand|nur|manchmal|irgendwo|von unter|der Erde|als ob|direkt|von unter|dem Haus|kam|sich|flüchtiger|kurzer|Knall|vorbeifliegenden|wie|Schatten|Züge|die|paar|Minuten|vorbeifliegen|manchmal|hingegen|ertönten|sich|melancholische|Seufzer|Fräulein|Dolly|trübsinnig|versunken|in|versunkene|Weiten|Jahren|und|Ereignissen||dann|wieder|der Alte|bewegte|sich|ungeduldig|umarmte|ängstlichen|Augen|den Kopf|des Sohnes|und|wieder|fiel|in|Regungslosigkeit|versteckend|hastig|mit den Augenlidern|tränenden|Blitze|Pupillen somewhat|drowsy|and|dead|silence|enveloped|room|everyone|sat|motionless|even|Dick|disappeared|only|occasionally|somewhere|from under|ground|as if|directly|from under|house|he was producing|reflexive pronoun|fleeting|short|noise|passing|like|shadow|trains|that|a few|minutes|flying by|at times|on the other hand|they were heard|reflexive pronoun|melancholic|sighs|miss|Dolly|sadly|gazing|into|sunken|plains|years|and|events|dear|that|again|old man|he was moving|reflexive pronoun|impatiently|he was embracing|fearful|eyes|head|son|and|again|he was falling|into|immobility|hiding|hastily|eyelids|tear-stained|glimmers|pupils Eine etwas einschläfernde und tote Stille erfüllte den Raum, alle saßen reglos, selbst Dick war verschwunden, nur manchmal ertönte irgendwo aus dem Boden, als käme es direkt aus dem Haus, ein flüchtiger, kurzer Knall von vorbeihuschenden Zügen, die alle paar Minuten vorbeiflogen, währenddessen ertönten melancholische Seufzer von Miss Dolly, die traurig in die vertieften Weiten der Jahre und der teuren Ereignisse starrte; dann bewegte sich der Alte ungeduldig, umarmte mit ängstlichen Augen den Kopf seines Sohnes und fiel wieder in die Regungslosigkeit zurück, während er hastig die tränennassen Blitze der Pupillen hinter den Augenlidern verbarg. A somewhat drowsy and dead silence enveloped the room, everyone sat motionless, even Dick had disappeared, only occasionally, from somewhere beneath the ground, as if directly from under the house, there came a fleeting, short rumble of trains passing like shadows, flying by every few minutes, while at times the melancholic sighs of Miss Dolly could be heard, gazing mournfully into the sunken distances of years and cherished events; then again the old man moved restlessly, anxiously embracing his son's head with fearful eyes and once more fell into immobility, hastily hiding the tearful glimmers of his pupils behind his eyelids.

Wieczór wlókł się wolno znużonym i sennym rytmem chwil, przesuwających się jak niemi, bezimienni przechodnie, nikomu nie znani, niepotrzebni, a nigdy już nie przypomniani. Abend|zog|sich|langsam|müden|und|schläfrigen||Momente|sich verschiebenden|sich|wie|stumme|namenlose|Passanten|niemandem|nicht|bekannt|unnötig|und|nie|mehr|nie|erinnert evening|he was dragging|reflexive pronoun|slowly|weary|and|drowsy|rhythm|moments|shifting|reflexive pronoun|like|mute|nameless|passersby|to no one|not|known|unnecessary|and|never|ever|not|remembered Der Abend zog sich langsam mit einem müden und schläfrigen Rhythmus der Momente dahin, die sich wie stumme, namenlose Passanten bewegten, niemandem bekannt, unnötig und nie wieder erinnert. The evening dragged on slowly with a weary and sleepy rhythm of moments, sliding by like mute, nameless passersby, unknown to anyone, unnecessary, and never to be remembered again.

– Co? Was what – Was? - What? O dziesiątej do domu? Um|zehn|nach|Hause at|ten o'clock|to|home Um zehn nach Hause? At ten o'clock home? Tego jeszcze nie było! Das|noch|nicht|war this|yet|not|was Das gab es noch nie! This has never happened before! – wykrzyknęła Betsy. rief|Betsy she exclaimed|Betsy – rief Betsy. "- Betsy exclaimed."},{

– Zupełnie, bo nie tylko dzień, ale i statki do przewodu przeznaczone. völlig|denn|nicht|nur|Tag|sondern|und|Schiffe|für|Leitung|bestimmt completely|because|not|only|day|but|and|ships|for|transport|designated – Ganz sicher, denn es sind nicht nur der Tag, sondern auch die Schiffe für den Transport vorgesehen. – Absolutely, because not only the day but also the ships are designated for transport.

– Prawdopodobnie... Wahrscheinlich probably – Wahrscheinlich... - Probably...

Mr Bartelet wybuchnął gniewem, klął siarczyście i bił kijem w podłogę, aż wystraszona Betsy przybiegła. Herr|Bartelet|explodierte|vor Wut|fluchte|heftig||schlug|mit dem Stock|auf|den Boden|bis|verängstigte|Betsy|herbeilief Mr|Bartelet|he exploded|with anger|he cursed|fiercely||he hit|with a stick|in|the floor|until|frightened|Betsy|she ran up Mr. Bartelet explodierte vor Wut, fluchte heftig und schlug mit einem Stock auf den Boden, bis die verängstigte Betsy herbeigelaufen kam. Mr. Bartelet exploded with anger, cursing fiercely and hitting the floor with a stick, until frightened Betsy ran in.

– No dobrze, dobrze, cicho już siedzę; bo jak się nie gniewać, kiedy... kiedy Joe rozdaje karty, jakby je pierwszy raz w życiu trzymał w ręku. Na|dobrze||cicho|już|siedzę|bo|jak|się|nie|gniewać|kiedy|kiedy|Joe|rozdaje|karty|jakby|je|pierwszy|raz|w|życiu|trzymał|w|ręku well|good|good|quiet|already|I sit|because|how|oneself|not|to get angry|when|when|Joe|he deals|cards|as if|them|first|time|in|life|he held|in|hand – Na gut, gut, ich halte jetzt den Mund; denn wie kann man sich nicht ärgern, wenn... wenn Joe die Karten austeilt, als ob er sie zum ersten Mal in seinem Leben in der Hand hält. - Well, well, I'm quiet now; but how can one not be angry when... when Joe deals the cards as if he were holding them for the first time in his life.

Szczerze się śmiała, ale z trudem niemałym powstrzymując pytanie o Daisy; to imię czyniło się jej nienawistnym, parzyło usta i przenikało jakąś jeszcze ciemną obawą, a mimo to budziło aż prawie bolesną i dręczącą ciekawość. Ehrlich|sich|lachte|aber|mit|Mühe|nicht geringem|zurückhaltend|Frage|über|Daisy|dieses|Name|machte|sich|ihr|verhasst|brannte|Lippen|und|durchdrang|irgendeine|noch|dunkle|Angst|und|trotz|das|weckte|fast|schmerzhaft|schmerzliche|und|quälende|Neugier sincerely|herself|she laughed|but|with|difficulty|not small|holding back|question|about|Daisy|that|name|it made|itself|to her|hateful|it burned|mouth|and||||||||||||||tormenting|curiosity Sie lachte aufrichtig, hatte aber große Mühe, die Frage nach Daisy zurückzuhalten; dieser Name wurde ihr zu einem Hassobjekt, brannte auf den Lippen und durchdrang sie mit einer dunklen Angst, und dennoch weckte er fast schmerzhafte und quälende Neugier. She laughed sincerely, but with considerable difficulty held back her question about Daisy; that name had become hateful to her, burned her lips, and penetrated her with some dark fear, yet it also awakened an almost painful and tormenting curiosity.

Na szczęście, miss Dolly przysiadła się do nich i rozbolałym głosem i tonem oburzenia zaczęła powstawać na jakąś sztukę Dumasa, którą widziała przed kilku dniami z Sarą Bernhardt w roli głównej. Zum Glück setzte sich Miss Dolly zu ihnen und begann mit schmerzhafter Stimme und empörtem Ton über ein Stück von Dumas zu sprechen, das sie vor einigen Tagen mit Sarah Bernhardt in der Hauptrolle gesehen hatte. Fortunately, Miss Dolly joined them and, in a pained voice and tone of indignation, began to talk about some Dumas play she had seen a few days ago with Sarah Bernhardt in the lead role.

Miss Dolly była namiętną nieprzyjaciółką mężczyzn, przewodniczącą nawet w Klubie Niezawisłych Kobiet, prorokinią przyszłego matriarchatu i zapalczywą bojowniczką o prawa kobiet i już od pierwszego słowa zajadle powstała przeciwko słynnej wówczas tezie Dumasowskiej: „Tue la”. Miss Dolly war eine leidenschaftliche Feindin der Männer, sogar Vorsitzende im Klub der Unabhängigen Frauen, eine Prophetin des zukünftigen Matriarchats und eine leidenschaftliche Kämpferin für die Rechte der Frauen und schon vom ersten Wort an erhob sie sich heftig gegen die damals berühmte Dumas-These: „Tue la“. Miss Dolly was a passionate enemy of men, even the chairwoman of the Independent Women's Club, a prophetess of the future matriarchy and a fiery fighter for women's rights, and from the very first word, she fiercely rose against the famous thesis of Dumas at that time: "Tue la".

– Zbrodnicze i hańbiące głupstwo taka teoria! – Eine verbrecherische und beschämende Dummheit, so eine Theorie! – Such a theory is a criminal and disgraceful nonsense! Zabij ją? Töte|sie kill|her Sie töten? Kill her? A za co? Und|für|was and|for|what Und wofür? And for what? I któż ma prawo decydować o życiu kobiety prócz niej samej, kto? Und|wer|hat|das Recht|zu entscheiden|über|Leben|Frau|außer|ihr|selbst|wer and|who|has|right|to decide|about|life|woman|except|her|self|who Und wer hat das Recht, über das Leben einer Frau zu entscheiden, außer ihr selbst, wer? And who has the right to decide about a woman's life except for herself, who? Gdzież jej winy? Woher|ihr|Schuld where|her|guilt Wo ist ihre Schuld? Where is her guilt? Że nie chce być jego własnością, że ucieka spod tyranii, że żąda dla siebie praw i wolności, że chce żyć swoim własnym, samodzielnym życiem, więc zamorduj, okuj w kajdany, rzuć ją na dno nieszczęścia i hańby, podepcz jej duszę i serce, odbierz człowieczeństwo, niechaj drży co chwila przed wzrokiem swego właściciela, niechaj na klęczkach odgaduje jego zamysły, niechaj będzie echem jego, cieniem, niechaj rodzi mu dzieci i służebnicą mu będzie najniższą, najuleglejszą, najcichszą... bo pan tak chce, pan stanowi prawa, pan ma siłę, władzę i pieniądze, więc się tak stać musi. Dass|nicht|will|sein|sein|Eigentum|dass|flieht|von|Tyrannei|dass|fordert|für|sich|Rechte|und|Freiheit|dass|will|leben|seinem|eigenen|selbständigen|Leben|also|ermorde||in|Ketten|wirf|sie|auf|den Grund|Unglücks|und|Schande|trete|ihre|Seele|und|Herz|nimm|Menschlichkeit|lass|zittern|jede|Sekunde|vor|Blick|seines|Eigentümers|lass|auf|Knien|errät|seine|Gedanken|lass|sei|Echo|seiner|Schatten|lass|gebärt|ihm|Kinder|und|Dienerin|ihm|sein|die niedrigste|die unterwürfigste|die leiseste|denn|Herr|so|will|Herr|bestimmt|Gesetze|Herr|hat|Kraft|Macht|und|Geld|also|sich|so|geschehen|muss that|not|he wants|to be|his|property|that|he escapes|from under|tyranny|that|he demands|for|himself|rights|and|freedoms|that|he wants|to live|his own|own|independent|life|so|kill|shackle|in|chains|throw|her|to|bottom|misery|and|shame|trample|her|soul|and|heart|take away|humanity|let|she trembles|every|moment|before|gaze|her|owner|let|on|knees|she guesses|his|intentions|let|she be|echo|his|shadow|let|she bears|him|children|and|servant|to him|she will be|lowest|most submissive|quietest|because|master|so|he wants|master|he makes|laws|master|he has|strength|power|and|money|so|reflexive pronoun|so|to become|must Dass sie nicht sein Eigentum sein will, dass sie der Tyrannei entflieht, dass sie für sich selbst Rechte und Freiheit fordert, dass sie ihr eigenes, selbstständiges Leben leben will, also ermorde sie, fessle sie in Ketten, wirf sie auf den Grund des Unglücks und der Schande, trete auf ihre Seele und ihr Herz, nehme ihr Menschsein, lass sie vor dem Blick ihres Besitzers zittern, lass sie auf Knien seine Gedanken erraten, lass sie sein Echo, sein Schatten sein, lass sie ihm Kinder gebären und die niedrigste, unterwürfigste, leiseste Dienerin sein... denn der Herr will es so, der Herr macht die Gesetze, der Herr hat Macht, Autorität und Geld, also muss es so geschehen. That she does not want to be his property, that she escapes from tyranny, that she demands rights and freedom for herself, that she wants to live her own, independent life, so kill her, shackle her in chains, throw her to the depths of misery and shame, trample her soul and heart, take away her humanity, let her tremble at the gaze of her owner, let her guess his intentions on her knees, let her be his echo, his shadow, let her bear him children and be his lowest, most submissive, quietest servant... because the master wants it so, the master makes the laws, the master has strength, power, and money, so it must be. A jeśli się sprzeciwi w czymkolwiek, zabij ją! Und|wenn|sich|widerspricht|in|irgendetwas|töte|sie and|if|reflexive pronoun|she opposes|in|anything|kill|her Und wenn sie sich in irgendetwas widersetzt, töte sie! And if she opposes in any way, kill her! Tak jest w życiu, aż oto przychodzi Francuz plugawy i ośmiela się potworną teorię mówić nam ze sceny, a my słuchamy, my serio dysputujemy o tym głupim i złym frazesie, o siostry-kobiety, o męczennice przemocy męskiej! Ja|ist|im|Leben|bis|hier|kommt|Franzose|schmutzig|und|wagt|sich|schrecklichen|Theorie|zu sagen|uns|von|der Bühne|und|wir|hören zu|wir|ernsthaft|diskutieren|über|diesem|dummen|und|schlechten|Phrasenspruch|über|||über|Märtyrerinnen|Gewalt|männlichen yes|it is|in|life|until|here comes|he arrives|Frenchman|filthy|and|he dares|reflexive pronoun|terrible|theory|to speak|to us|from|stage|but|we|we listen|we|seriously|we debate|about|this|stupid|and|bad|phrase|about|||about|martyrs|violence|male So ist das Leben, bis da kommt der schmutzige Franzose und wagt es, uns von der schrecklichen Theorie von der Bühne zu erzählen, und wir hören zu, wir diskutieren ernsthaft über diesen dummen und bösen Spruch, über Schwestern-Frauen, über Märtyrerinnen männlicher Gewalt! Such is life, until a filthy Frenchman comes and dares to speak a monstrous theory to us from the stage, and we listen, we seriously debate this stupid and evil phrase, about sister-women, about martyrs of male violence!

– Nie miałam pana na myśli, nie, znam bowiem zbyt dobrze jego wzniosły sposób myślenia i tak bardzo go cenię, że zupełnie się nie lękam o przyszłość mojej drogiej Betsy, spokojna jestem o jej szczęście. nicht|hatte|Sie|auf|Gedanken|nicht||||||||||||||||||fürchte|um|Zukunft|meiner|teuren|Betsy|ruhig|bin|um|ihr|Glück not|I had|you|on|mind|not|I know|for|too|well|his|lofty|way|thinking|and|so|very|him|I value|that|completely|reflexive pronoun|not|I fear|about|future|my|dear|Betsy|calm|I am|about|her|happiness – Ich hatte Sie nicht im Sinn, nein, ich kenne seine erhabene Denkweise zu gut und schätze ihn so sehr, dass ich mir überhaupt keine Sorgen um die Zukunft meiner lieben Betsy mache, ich bin ruhig in Bezug auf ihr Glück. - I wasn't thinking of you, no, for I know too well his lofty way of thinking and I value him so much that I am not at all afraid for the future of my dear Betsy, I am calm about her happiness.

Betsy tylko się uśmiechnęła na tę zgoła niespodziewaną troskliwość o siebie, dobrze ją znała, a miss Ellen już podnosiła rękę i otwierała usta do jakiejś stosownej przypowieści świętej, gdy Dolly, powstrzymując ją energicznym gestem, chciała go z innej strony zaatakować i zmusić do dysputy. Betsy|nur|sich|lächelten|über|diese|völlig|unerwartete|Fürsorglichkeit|um|sich|gut|sie|kannte|und|Fräulein|Ellen|schon|hob|die Hand|und|öffnete|den Mund|zu|irgendeiner|passenden|Parabel|heiligen|als|Dolly|sie daran hindern|sie||Geste|wollte|ihn|von|einer anderen|Seite|angreifen|und|zwingen|zu|Diskussion Betsy|only|reflexive pronoun|she smiled|at|this|quite|unexpected|concern|about|herself|well|her|she knew|and|miss|Ellen|already|she was raising|hand|and|she was opening|mouth|to|some|appropriate|parable|holy|when|Dolly|stopping|her|energetic|gesture|she wanted|him|from|another|side|to attack|and|to force|to|discussion Betsy lächelte nur über diese völlig unerwartete Fürsorge um sich selbst, sie kannte sie gut, und Miss Ellen hob bereits die Hand und öffnete den Mund zu einer passenden heiligen Parabel, als Dolly, sie mit einer energischen Geste zurückhaltend, ihn von einer anderen Seite angreifen und zu einer Diskussion zwingen wollte. Betsy just smiled at this completely unexpected concern for herself, she knew her well, and Miss Ellen was already raising her hand and opening her mouth to say some appropriate holy parable, when Dolly, stopping her with an energetic gesture, wanted to attack him from another angle and force him into a discussion.

– Jak to, nie chodzi pan do teatru? Wie|das|nicht|geht|Sie|ins|Theater how|that|not|he goes|you|to|theater – Wie, gehen Sie nicht ins Theater? – What do you mean, you don't go to the theater?

– Więc pan chyba tylko na koncerty i opery chodzi? Also|Sie|wahrscheinlich|nur|zu|Konzerte|und|Opern|geht so|you|probably|only|to|concerts|and|operas|he goes – Also gehen Sie wahrscheinlich nur zu Konzerten und Opern? – So you probably only go to concerts and operas?

– Oto po prostu obmierzło mi już plugawe kłamstwo zwane teatrem i przeto znienawidziłem do rdzenia głupstwo, blagę i kramarstwo bezczelnie udające sztukę. Hier|einfach|||mir|schon|schändliche|Lüge|genannt|Theater|und|deshalb|habe ich gehasst|bis|ins Mark|Dummheit|Albernheit|und|Kramerei|dreist|vortäuschend|Kunst here|after|simply|it has disgusted|to me|already|filthy|lie|called|theater|and|therefore|I hated|to|core|foolishness|nonsense|and|hustling|shamelessly|pretending|art – Ich habe einfach das abscheuliche Lügengebilde namens Theater satt und deshalb den Unsinn, die Blödsinnigkeit und das dreiste Marktschreierwesen, das sich als Kunst ausgibt, bis ins Mark gehasst. – I have simply grown disgusted with the vile lie called theater and therefore I have come to hate to the core the foolishness, the nonsense, and the shameless charlatanry pretending to be art. Mam już dosyć udawań, dosyć takich głupich gestów w próżnię, tych błazeńskich symulacji życia, tych małpich naśladowań, tych póz na człowieka i tej całej oszalałej z pychy menażerii autorów, aktorów i oklaskującego, pijanego głupotą pospólstwa. Ich habe|schon|genug|des Spielens|genug|solcher|dummer|Gesten|in|die Leere|dieser|lächerlichen|Simulationen|des Lebens|dieser|affenartigen|Nachahmungen|dieser|Posen|auf|den Menschen|und|dieser|ganzen|verrückten|von|dem Stolz|Menagerie|der Autoren|der Schauspieler|und|des applaudierenden|betrunkenen|Dummheit|des Pöbels I have|already|enough|of pretending|enough|such|stupid|gestures|in|void|those|foolish|simulations|of life|those|monkey|imitations|those|poses|of|human|and|this|whole|crazed|with|pride|menagerie|of authors|of actors|and|applauding|drunken|with stupidity|of the masses Ich habe genug von dem Vortäuschen, genug von diesen dummen Gesten ins Nichts, diesen lächerlichen Lebenssimulationen, diesen affenartigen Nachahmungen, diesen Posen eines Menschen und dieser ganzen von Stolz verrückten Menagerie von Autoren, Schauspielern und dem klatschenden, von Dummheit betrunkenen Pöbel. I have had enough of pretenses, enough of such silly gestures into the void, these clownish simulations of life, these monkey imitations, these poses of a human being, and this whole crazed menagerie of proud authors, actors, and the clapping, drunken stupidity of the masses.

– A Szekspir, a Grecy, a tylu, tylu innych, nie są-ż sztuką prawdziwą? Der|Shakespeare|und|die Griechen|und|so viele|so viele|andere|nicht|sind|doch|Kunst|wahr and|Shakespeare|and|Greeks|and|so many|so many|others|not|they are||art|true – Und Shakespeare, und die Griechen, und so viele, so viele andere, sind sie nicht wahre Kunst? - And Shakespeare, and the Greeks, and so many, many others, are they not true art?

Wytarte liczmany krążące w odruchowym obiegu, prawdy mówione w niezrozumiałym języku, a przy tym trupy dźwigane przez nas dobrowolnie, trupy ciążące jak ołów na duszach naszych, że z wolna giniemy pod ich złowrogim panowaniem, nie śmiejąc nawet pomyśleć, że można je z siebie zrzucić do muzealnego rowu. Abgewetzte|Ziffern|kreisenden|im|reflexiven|Kreislauf|Wahrheiten|gesprochene|in|unverständlichen|Sprache|und|dabei|dem|Leichname|getragen|von|uns|freiwillig|Leichname||wie|Blei|auf|Seelen|unser|dass|mit|langsamer|wir sterben|unter|ihrem|unheilvollen|Herrschaft|nicht|wagend|sogar|zu denken|dass|man kann|sie|von|sich|abwerfen|in|musealen|Graben worn|numbers|circulating|in|reflexive|circulation|truths|spoken|in|incomprehensible|language|and|with|that|corpses|carried|by|us|voluntarily|corpses|weighing|like|lead|on|souls|our|that|with|slowly|we are dying|under|their|sinister|rule|not|daring|even|to think|that|one can|them|off|oneself|to throw|into|museum|ditch Abgedroschene Zahlen, die in einem reflexhaften Kreislauf zirkulieren, Wahrheiten, die in einer unverständlichen Sprache ausgesprochen werden, und dazu Leichname, die wir freiwillig tragen, Leichname, die wie Blei auf unseren Seelen lasten, sodass wir langsam unter ihrer unheilvollen Herrschaft zugrunde gehen, ohne es zu wagen, auch nur zu denken, dass man sie in den musealen Graben abwerfen könnte. Worn-out tokens circulating in a reflexive cycle, truths spoken in an incomprehensible language, and at the same time corpses carried by us voluntarily, corpses weighing like lead on our souls, that we are slowly perishing under their ominous rule, not even daring to think that we can shed them into a museum ditch.

– Jest nawet gorszym, bo udaje świątynię sztuki, a jest siewcą moralnego analfabetyzmu, jest fabryką fałszywych wartości, szkołą zła i głupoty. Ist|sogar|schlechter|denn|gibt vor|Tempel|der Kunst|und|ist|Säer|moralischen|Analphabetismus|ist|Fabrik|falscher||Schule|des Bösen|und|der Dummheit it is|even|worse|because|it pretends|temple|of art|and|it is|sower|moral|illiteracy|it is|factory|false|values|school|of evil|and|stupidity – Es ist sogar schlimmer, denn es gibt sich als Tempel der Kunst aus, ist aber ein Säer moralischer Analphabetismus, eine Fabrik falscher Werte, eine Schule des Bösen und der Dummheit. – It is even worse, because it pretends to be a temple of art, while it is a sower of moral illiteracy, a factory of false values, a school of evil and stupidity. Od kapłanów bowiem przeszedł w ręce parobków i ladacznic, stał się nie ducha potrzebą, lecz zmysłów, więc i przemawia do oczów i naskórka wielkiego duchowego lokajstwa – wyręcza ich w myśleniu, bawi, pochlebia i jest dla nich codziennym środkiem przeczyszczającym na nudę i intelektualną impotencję. Von|Priestern|denn|übergegangen|in|Hände|Knechte|und|Huren|wurde|sich|nicht|Geistes|Bedürfnis|sondern|Sinne|also|und|spricht|zu||und|Haut|großen|geistigen|Knechtschaft|befreit|sie|im|Denken|unterhält|schmeichelt|und|ist|für|sie|täglichen|Mittel|reinigend|gegen|Langeweile|und|intellektuelle|Impotenz from|priests|for|it passed|into|hands|farmhands|and|whores|it became|reflexive pronoun|not|spirit|need|but|of senses|so|and|it speaks|to|eyes|and|skin|great|spiritual|servitude|it relieves|them|in|thinking|it entertains|it flatters|and|it is|for|them|daily|means|purging|for|boredom|and|intellectual|impotence Denn von den Priestern ist es in die Hände von Knechten und Dirnen übergegangen, es ist nicht mehr das Bedürfnis des Geistes, sondern der Sinne, daher spricht es zu den Augen und der Haut eines großen geistigen Lakai – es ersetzt sie im Denken, unterhält, schmeichelt und ist für sie ein tägliches Abführmittel gegen Langeweile und intellektuelle Impotenz. For it has passed from the hands of priests to those of laborers and harlots, becoming not a need of the spirit, but of the senses, thus it speaks to the eyes and skin of great spiritual servitude – it relieves them of thinking, entertains, flatters, and serves as a daily laxative for boredom and intellectual impotence.

– I dynamitowe nie poruszą bezwładu i ciążenia w kierunku najmniejszego oporu. Das|Dynamit|nicht|bewegen|Trägheit|und||in|Richtung|geringsten|Widerstand and|dynamite|not|they will move|inertia|and|gravity|in|direction|least|resistance – Und Dynamit wird die Trägheit und Schwerkraft nicht in Richtung des geringsten Widerstands bewegen. – And dynamite will not move the inertia and gravity towards the path of least resistance. Przestałem już wierzyć w reformy zewnętrzne. Ich hörte auf|schon|zu glauben|an|Reformen|externe I stopped|already|to believe|in|reforms|external Ich habe aufgehört, an äußere Reformen zu glauben. I have stopped believing in external reforms.

– Nie reformować tego, co się już nie da przerobić, zło należy pozostawić własnemu losowi, niechaj samo się zeżre i zgnije do reszty! Nicht|reformieren|das|was|sich|schon|nicht|da|umwandeln|Übel|sollte|lassen|eigenem|Schicksal|lass|selbst|sich|zerfressen|und|verrotten|bis|zum Rest not|to reform|this|that|reflexive pronoun|already|not|can|to process|evil|it should be|to leave|its own|fate|let|itself|reflexive pronoun|it devours|and|it rots|to|the end – Man sollte das, was sich nicht mehr ändern lässt, nicht reformieren, das Böse sollte seinem eigenen Schicksal überlassen werden, es soll sich selbst verzehren und bis zur Unkenntlichkeit verrotten! - Do not reform what can no longer be changed, evil should be left to its own fate, let it consume and rot itself away! Mam w tej chwili tylko teatr na myśli, niechaj taki pozostanie, jaki jest, dla tych, którym jest potrzebny! Ich habe|in|dieser|Moment|nur|Theater|im|Gedanken|lass|so|bleiben|wie|ist|für|die|denen|ist|nötig I have|in|this|moment|only|theater|on|mind|let|such|it remains|as|it is|for|those|to whom|it is|needed Ich denke im Moment nur an das Theater, lass es so bleiben, wie es ist, für die, die es brauchen! I currently have only the theater in mind, let it remain as it is, for those who need it! A dla innych potrzeba stworzyć nowy teatr, teatr-świątynię, poświęconą pięknu. Und|für|andere|ist notwendig|zu schaffen|neues|Theater|||gewidmet|Schönheit and|for|others|need|to create|new|theater|||dedicated to|beauty Und für andere muss ein neues Theater geschaffen werden, ein Tempel-Theater, dem Schönen gewidmet. And for others, there is a need to create a new theater, a theater-temple, dedicated to beauty. Były niegdyś, w dawnych czasach, u ludów pierwotnych święta wiosny i płodnej jesieni, na które zbierano się społem, by je spędzić weselnie; należałoby wskrzesić takie święta... Wyobrażam sobie jakiś bór prawieczny lub puste, dzikie brzegi morza, z dala od wszelkiej powszedniości, z dala od ciżby i zgiełkliwej farsy życia, i tam, wprost pod niebem, w wiośnianym powietrzu, w zielonych, rozśpiewanych głębiach lasów, na tle odradzającej się przyrody albo w jesieni dni, przesnute pajęczyną, zadumane, blade i święte jak hostie, roztęsknione, w żalne dni opadu rdzawych liści, nad brzegami szafirowego morza, przepasanego tęczą złotego wschodu i krwawego zachodu, tam, na ubitym toku rodnej, świętej ziemi, świątynia sztuk wszystkich, Apollinowy ołtarz uniesień, hymn niebosiężny barw i marzenia, dźwięków i kształtów, modlitw i wizyj, hymn upojenia pięknem nieśmiertelnym, oczyszczający duszę z grzechów zła i brzydoty. Es gab|einst|in|alten|Zeiten|bei|Völkern|primitiven|Feste|des Frühlings|und|fruchtbaren|des Herbstes|zu|die|versammelten|sich|gemeinsam|um|sie|zu verbringen|fröhlich|man sollte|wiederbeleben|solche|Feste|Ich stelle mir|mir|irgendein|Wald|uralt|oder|leere|wilde|Ufer|des Meeres|von|fern|von|aller|Alltäglichkeit|von|fern|von|Menschenmenge|und|lärmenden|Farce|des Lebens|und|dort|direkt|unter|dem Himmel|in|frühlingshaften|Luft|in|grünen|gesangvollen|Tiefen|der Wälder|vor|dem Hintergrund|wiederbelebenden|sich|der Natur|oder|in|dem Herbst|Tagen|durchzogen|von Spinnweben|nachdenklich|blass|und|heilig|wie|Hostien|sehnsüchtig|in|traurigen||des Fallens|rötlichen|Blätter|an|den Ufern|des schimmernden|Meeres|umgeben von|einem Regenbogen|goldenen|Sonnenaufgangs|und|blutroten|Sonnenuntergangs|dort|auf|festem|Weg|heimischen|heiligen|Erde|Tempel|der Künste|aller|Apollinischer|Altar|der Erhebungen|Hymne|himmelhoch|der Farben|und|der Träume|der Klänge|und|der Formen|der Gebete|und|der Visionen|Hymne|der Ekstase|der Schönheit|unsterblichen|reinigend|die Seele|von|den Sünden|des Bösen|und|der Hässlichkeit there were|once|in|ancient|times|among|peoples|primitive|holidays|spring|and|fruitful|autumn|on|which|they gathered|themselves|together|to|them|to spend|joyfully|it would be necessary|to revive|such|holidays|I imagine|to myself|some|forest|primeval|or|empty|wild|shores|sea|from|far|from|all|mundanity|from|far|from|crowd|and|noisy|farce|life|and|there|directly|under|sky|in|spring|air|in|green|singing|depths|forests|against|background|reviving|itself|nature|or|in|autumn|days|woven|with cobweb|pensive|pale|and|holy|as|hosts|longing|in|mournful|days|of falling|rusty|leaves|by|shores|sapphire|sea|girded|with rainbow|golden|east|and|bloody|west|there|on|beaten|path|native|holy|earth|temple|of arts|all|Apollonian|altar|of exaltations|hymn|soaring|of colors|and|dreams|of sounds|and|shapes|of prayers|and|visions|hymn|of intoxication|with beauty|immortal|cleansing|soul|from|sins|of evil|and|ugliness Es gab einst, in alten Zeiten, bei den primitiven Völkern Feste des Frühlings und der fruchtbaren Herbstzeit, zu denen man sich versammelte, um sie fröhlich zu verbringen; solche Feste sollten wiederbelebt werden... Ich stelle mir einen uralten Wald oder leere, wilde Küsten des Meeres vor, fernab von aller Alltäglichkeit, fernab von der Menge und dem lärmenden Trubel des Lebens, und dort, direkt unter dem Himmel, in der frischen Frühlingsluft, in den grünen, gesangvollen Tiefen der Wälder, vor dem Hintergrund der wiedererwachenden Natur oder an den herbstlichen Tagen, durchzogen von Spinnweben, nachdenklich, blass und heilig wie Hostien, sehnsüchtig, an klagenden Tagen des fallenden rötlichen Laubs, an den Ufern des schimmernden Meeres, umgeben von einem Regenbogen des goldenen Morgens und des blutroten Abends, dort, auf dem verdichteten Lauf der heimischen, heiligen Erde, der Tempel aller Künste, Apollons Altar der Erhebungen, das hymnische, himmelhohe Lied der Farben und Träume, der Klänge und Formen, der Gebete und Visionen, das Lied der Rausch des unsterblichen Schönen, das die Seele von den Sünden des Bösen und der Hässlichkeit reinigt. Once upon a time, in ancient times, among primitive peoples, there were spring and fruitful autumn festivals, where people gathered together to spend them joyfully; such festivals should be revived... I imagine some ancient grove or empty, wild shores of the sea, far from all everyday life, away from the crowd and the noisy farce of life, and there, right under the sky, in the spring air, in the green, singing depths of the forests, against the backdrop of rejuvenating nature or in autumn days, woven with spider webs, pensive, pale and holy like hosts, longing, in the mournful days of falling rust-colored leaves, by the shores of the sapphire sea, girded by the rainbow of the golden dawn and the bloody sunset, there, on the beaten path of the native, holy land, a temple of all arts, an Apollonian altar of exaltation, a hymn of towering colors and dreams, sounds and shapes, prayers and visions, a hymn of intoxication with immortal beauty, cleansing the soul from the sins of evil and ugliness. Nowy Eleusis dla spragnionych wzruszeń i kontemplacji, nowa, odradzająca się ludzkość, Jeruzalem! Neu|Eleusis|für|durstigen|Emotionen|und|Kontemplation|neue|sich erneuernde|sich|Menschheit|Jerusalem new|Eleusis|for|thirsty|emotions|and|contemplation|new|reviving|itself|humanity|Jerusalem Ein neues Eleusis für die Durstigen nach Ergriffenheit und Kontemplation, eine neue, sich erneuernde Menschheit, Jerusalem! A new Eleusis for those thirsty for emotions and contemplation, a new, rejuvenating humanity, Jerusalem! Oto moje marzenia! Hier sind|meine|Träume here are|my|dreams Hier sind meine Träume! Here are my dreams!

– Wszystko jest możebne dla tych, którzy chcą! Alles|ist|möglich|für|die|die|wollen everything|is|possible|for|those|who|want – Alles ist möglich für die, die wollen! - Everything is possible for those who want it! – szepnął Joe. flüsterte|Joe he whispered|Joe – flüsterte Joe. - whispered Joe.

– Boże, jakie to piękne i dziwne! Gott|wie wie|es|schön|und|seltsam God|how|it|beautiful|and|strange – Gott, wie schön und seltsam das ist! - God, how beautiful and strange it is! dziwne! seltsam! strange! – myślała Betsy nie śmiejąc głosem płoszyć tej wizji czarownej, porwana jego słowami i zapałem, z jakim mówił; więc tylko z miłością i podziwem patrzyła na jego piękną i bladą twarz, jakby opromienioną natchnieniem, rozmarzoną i tęskną zarazem. dachte|Betsy|nicht|lachend|mit ihrer Stimme|verscheuchen|dieser|Vision|bezaubernden|hingerissen|seinen|Worten|und|||||||||und||||||und||||||||sehnsüchtig|zugleich she thought|Betsy|not|laughing|voice|to scare away|this|vision|enchanting|carried away|his|words|and|enthusiasm|with|which|he spoke|so|only|with|love|and|admiration|she looked|at|his|beautiful|and|pale|face|as if|illuminated|inspiration|dreamy|and|longing|at the same time – dachte Betsy, ohne ihre Stimme zu erheben, um diese bezaubernde Vision zu stören, gefangen von seinen Worten und der Begeisterung, mit der er sprach; sie betrachtete nur mit Liebe und Bewunderung sein schönes, blasses Gesicht, als wäre es von Inspiration erleuchtet, verträumt und gleichzeitig sehnsüchtig. – Betsy thought, not daring to voice this enchanting vision, captivated by his words and the fervor with which he spoke; so she only looked at his beautiful and pale face with love and admiration, as if illuminated by inspiration, dreamy and longing at the same time.

– Więc dla kogóż, u Boga, może być teatr marionetek? Also|für|wen|bei|Gott|vielleicht|sein|Theater|der Puppen so|for|whom|at|God|can|be|theater|puppets – Für wen, um Gottes willen, kann es dann ein Puppentheater sein? – So for whom, for God's sake, can a puppet theater be?

– Ten będzie dla dorosłych, dla artystów i przez artystów. Das|wird|für|Erwachsene|für|Künstler|und|von|Künstler this|will be|for|adults|for|artists|and|by|artists – Dieses wird für Erwachsene sein, für Künstler und von Künstlern. – This one will be for adults, for artists, and by artists.

– Ktoś wszedł tutaj! Jemand|ist hereingekommen|hier someone|entered|here – Jemand ist hier reingekommen! - Someone came in here!

Najwyraźniej zobaczył ruch portiery, odsłaniający drzwi, usłyszał szmer kroków i szelest wlokącej się po dywanie sukni... Offensichtlich|sah|Bewegung|Vorhang|der die Tür öffnete|Tür|hörte|Geräusch|Schritte|und|Rascheln|ziehenden|sich|über|den Teppich|Kleid apparently|he saw|movement|curtain|revealing|door|he heard|rustle|footsteps||sound|dragging|oneself|on|carpet|dress Offensichtlich hat er die Bewegung des Vorhangs gesehen, der die Tür öffnete, das Geräusch von Schritten gehört und das Rascheln des über den Teppich schleifenden Kleides... Apparently, he saw the movement of the curtain revealing the door, heard the rustle of footsteps and the whisper of a gown dragging on the carpet...

Zamilkli, strwożeni jego głosem i postawą, bo pochylony, blady, z rozbłysłymi oczyma nasłuchiwał, jak ten szmer, ledwie pochwytny, przesuwał się przez pokój ku oknom... słyszał wyraźnie, rozróżniał... był najgłębiej pewny, iż ktoś przechodzi... że ktoś wszedł ze schodów i teraz przemyka się mimo nich... że skoczył na środek, jakby chcąc ująć niewidzialną... Sie verstummten|erschrocken|seiner|Stimme|und|Haltung|denn|gebeugt|bleich|mit|leuchtenden|Augen|lauschte|wie|das|Geräusch|kaum|auffangbar|sich bewegte|sich|durch|Zimmer|zu|Fenstern|hörte|deutlich|unterschied|war|am tiefsten|sicher|dass|jemand|vorbeigeht|dass||eingetreten|von|Treppen|und|jetzt|schleicht|sich|vorbei|ihnen|dass|sprang|in|die Mitte|als ob|wollte|fangen|unsichtbare they fell silent|frightened|his|voice|and|posture|because|bent|pale|with||eyes|he was listening|as|that|rustle|barely|perceptible|it was moving|oneself|through|room|towards|windows|he heard|clearly|he distinguished|he was|most deeply|sure|that|someone|he is passing|that|someone|he entered|from|stairs|and|now|he is slipping|oneself|past|them|that|he jumped|to|center|as if|wanting|to catch|invisible Sie verstummten, erschrocken von seiner Stimme und Haltung, denn gebeugt, blass, mit leuchtenden Augen lauschte er, wie dieses Geräusch, kaum wahrnehmbar, sich durch den Raum zu den Fenstern bewegte... er hörte deutlich, unterschied... er war sich ganz sicher, dass jemand vorbeiging... dass jemand die Treppe hinaufgekommen war und jetzt an ihnen vorbeischlich... dass er in die Mitte sprang, als wollte er etwas Unsichtbares fangen... They fell silent, frightened by his voice and posture, for he was hunched over, pale, with shining eyes, listening as that barely perceptible rustle moved across the room towards the windows... he could hear it clearly, distinguish it... he was deeply certain that someone was passing by... that someone had come down the stairs and was now slipping past them... that he had jumped to the center, as if wanting to grasp the invisible...

– Dick, zakręć gaz w kominku! Dick|dreh den|Gas|im|Kamin Dick|turn off|gas|in|fireplace – Dick, dreh das Gas im Kamin auf! - Dick, turn off the gas in the fireplace! – rozkazał stary odsuwając się od ognia. – befahl der Alte und zog sich vom Feuer zurück. - commanded the old man, moving away from the fire.

– Jeśli głowa boli, to zrobiłabym panu jaki kompres – proponowała Ellen. – Wenn Sie Kopfschmerzen haben, würde ich Ihnen einen Umschlag machen – schlug Ellen vor. - If you have a headache, I could make you a compress - suggested Ellen.

– Ależ doskonale się czuję, dziękuję bardzo. – Aber ich fühle mich ausgezeichnet, vielen Dank. - But I feel perfectly fine, thank you very much.

Lecz rozmowa nie mogła się już nawiązać, mówili monosylabami, jedynie po to, by zgłuszyć jakiś cichy niepokój wślizgujący się do serc; kłopotliwe milczenie coraz częściej zalegało i coraz trwożniej biegały podejrzliwe oczy po jasno oświetlonym pokoju. aber||||||||||||||||||||||||||||||trügerisch||||| Doch das Gespräch konnte nicht mehr zustande kommen, sie sprachen in Monosyllaben, nur um eine leise Unruhe zu dämpfen, die sich in ihre Herzen schlich; peinliches Schweigen lag immer häufiger in der Luft und misstrauische Augen schauten immer ängstlicher im hell erleuchteten Raum umher. However, the conversation could not be resumed, they spoke in monosyllables, only to drown out some quiet unease sneaking into their hearts; awkward silence increasingly lingered and suspicious eyes darted around the brightly lit room more and more anxiously. Stary przedrwiwał wszystkich, że tak łatwo ulegają sugestii, ale i to nie pomogło, nie przywróciło dawnego nastroju, nie rozwiało jakiejś posępnej mgły... a że już było po jedenastej, zaczęli się zbierać do rozejścia. Der Alte|verspottete|alle|dass|so|leicht|nachgeben|Suggestion|aber|und|das|nicht|half|nicht|brachte zurück|früheren|Stimmung|nicht|zerstreute|irgendeine|düstere|Nebel|und|dass|schon|war|nach|elf|begannen|sich|zu sammeln|zum|Gehen the old man|he mocked|everyone|that|so|easily|they succumb|to suggestion|but|and|that|not|it helped|not|it restored|former|mood|not|it dispelled|some|gloomy|fog|and|that|already|it was|after|eleven|they began|themselves|to gather|to|parting Der Alte verspottete alle, dass sie so leicht der Suggestion erliegen, aber das half auch nicht, es stellte die frühere Stimmung nicht wieder her, es zerstreute keinen düsteren Nebel... und da es bereits nach elf war, begannen sie sich zu zerstreuen. The old man mocked everyone for being so easily swayed by suggestion, but that didn't help, it didn't restore the old mood, it didn't dispel some gloomy fog... and since it was already past eleven, they began to gather to leave.

– Bo ja tak tęsknię za tobą, tak kocham, tak czekam – szeptała wzruszona. Denn|ich|so|vermisse|nach|dir|so|liebe|so|warte|flüsterte|gerührt because|I|so|I miss|for|you|so|I love|so|I wait|she whispered|moved – Denn ich sehne mich so nach dir, ich liebe dich so, ich warte so – flüsterte sie gerührt. – Because I miss you so much, I love you so much, I am waiting so much – she whispered, moved.

– O Betsy moja, duszo moja serdeczna, jedyna! Oh|Betsy|meine|Seele|meine|herzliche|einzige oh|Betsy|my|soul|my|dear|only – Oh Betsy meine, meine herzliche Seele, die Einzige! – Oh Betsy my, my dear soul, my only one! Gdybyś mogła wiedzieć, co się... – nie skończył, bo dziewczyna wyrwała ręce, dotknęła palcami ust jego i uciekła, gdyż w tej chwili u szczytu schodów rozległ się surowy głos miss Dolly. Du|könntest|wissen|was|sich|nicht|zu Ende|weil|das Mädchen|riss|Hände|berührte|mit den Fingern|Mund|ihn|und|lief weg|denn|in|dieser|Moment|an|der Spitze|der Treppe|ertönte|sich|strenger|Stimme|Fräulein|Dolly if you|could|know|what|reflexive pronoun|not|he finished|because|girl|she pulled away|hands|she touched|with fingers|lips|his||she ran away|as|in|this|moment|at|top|stairs|it sounded|reflexive pronoun|stern|voice|miss|Dolly Wenn du wüsstest, was... – er beendete nicht, denn das Mädchen riss sich los, berührte mit ihren Fingern seine Lippen und lief weg, denn in diesem Moment ertönte die strenge Stimme von Miss Dolly am oberen Ende der Treppe. If only you could know what is... – he didn't finish, because the girl pulled her hands away, touched his lips with her fingers, and ran away, as at that moment a stern voice of Miss Dolly echoed at the top of the stairs.

Ogarnęła ich nieprzenikniona ćma, gdy wychodzili na tak zwane ośle łąki, jakich jest pełno na krańcach Londynu, zgoła utonęli w nocy, że tylko w dali, przez szklane przędziwo deszczów, świetlił się nikłym kręgiem rząd latarń. |||||||||Esel||||||||||||||||||||||||| Eine undurchdringliche Nacht legte sich über sie, als sie auf die sogenannten Eselwiesen gingen, die es am Rande Londons in Hülle und Fülle gibt, sie waren völlig in der Nacht versunken, dass nur in der Ferne, durch das gläserne Gewebe des Regens, ein schwacher Kreis von Laternen leuchtete. They were enveloped by an impenetrable moth as they stepped out onto the so-called donkey meadows, which are plentiful at the edges of London, completely submerged in the night, with only in the distance, through the glassy threads of rain, a faint circle of streetlights glowing.

Błoto mimo żwirowych dróg chlupało pod nogami, ale przyśpieszali kroków, by się jak najrychlej dostać do ulic, już widnych na tle ciemności niby szyby olbrzymie, słabo prześwietlone, bo te milczące, ponure pustki, głuche i rozległe, wzbudzały mimowolną trwogę. ||||||||||||||||||||||||riesige||||||düster||||||| Der Schlamm platschte trotz der kieseligen Wege unter ihren Füßen, aber sie beschleunigten ihre Schritte, um so schnell wie möglich zu den Straßen zu gelangen, die bereits im Dunkeln wie riesige Scheiben sichtbar waren, schwach beleuchtet, denn diese stillen, düsteren Leere, taub und weit, erweckten unwillkürlich Angst. The mud splashed under their feet despite the gravel roads, but they quickened their pace to reach the streets as quickly as possible, already visible against the darkness like enormous, faintly illuminated windows, for these silent, gloomy voids, deaf and vast, evoked an involuntary dread.

Ulice jednak tak samo były posępne; leżała w nich uśpiona cisza niedzielnego wieczora i smętek ciężkiego, niewolniczego jutra; domy stały martwym szeregiem, ociekające wodą, oślepłe i pełne rozpaczliwej nudy, wiatr hurkotał po niedojrzanych dachach, a często zwalał się na ulice rozmiatając do dna czarne, połyskliwe kałuże, rynny zaś grały bezustannie bełkotliwym ostrym rytmem spadającej wody; rzadkie, przygaszone nieco latarnie stały jak szyldwachy martwe ze znużenia, rozkrążając żółtawe koliska po czarnych, przemiękłych asfaltach. |||||trübe||||||||||||||||Reihe|||||||||||niedojrzanych||||||||||||||||||bełkotliwym|||||||||||schnellereiter|||||||||| Die Straßen waren jedoch ebenso düster; eine schläfrige Stille des Sonntagabends lag über ihnen und die Melancholie eines schweren, sklavenhaften Morgens; die Häuser standen in einer toten Reihe, tropfnass, blind und voller verzweifelter Langeweile, der Wind heulte über den unreifen Dächern und fiel oft auf die Straßen, fegte die schwarzen, glänzenden Pfützen bis zum Grund hinweg, während die Rinnen unaufhörlich mit dem scharfen, lärmenden Rhythmus des fallenden Wassers spielten; die seltenen, etwas gedämpften Laternen standen wie erschöpfte Wachtposten, die gelbliche Kreise über die schwarzen, durchnässten Asphalte verbreiteten. The streets, however, were just as grim; a dormant silence of Sunday evening lay within them and the melancholy of a heavy, enslaved tomorrow; the houses stood in a lifeless row, dripping with water, blind and full of desperate boredom, the wind rattled across the unripe roofs, and often crashed down onto the streets, sweeping away the black, shiny puddles to the bottom, while the gutters played an incessant, babbling sharp rhythm of falling water; the rare, slightly dimmed streetlights stood like dead sentinels from fatigue, casting yellowish circles on the black, thoroughly soaked asphalt.

Nigdzie człowieka ani dorożki, ani ruchu najmniejszego wśród tego morza kamieni, w tej ciszy uśpionego miasta, tylko sypki i boleśnie nużący szmer bezustannego deszczu i to wstrętne, przegniłe powietrze, które niby oddechem pokrywało im twarze śliską i lepką rosą. Nirgendwo ein Mensch, keine Droschke, keine kleinste Bewegung in diesem Meer aus Steinen, in dieser Stille der schlafenden Stadt, nur das schmerzhafte, ermüdende Rauschen des unaufhörlichen Regens und die ekelhafte, faulige Luft, die wie ein Atem ihre Gesichter mit einem glitschigen und klebrigen Tau bedeckte. Nowhere was there a person, a carriage, or the slightest movement amidst this sea of stones, in this silence of the sleeping city, only the gritty and painfully tedious murmur of the incessant rain and that disgusting, rotten air, which like a breath covered their faces with a slippery and sticky dew.

Dziwna kobieta, nie umiem zdać sobie sprawy z wrażenia, jakie wywiera na mnie, i to mnie często przejmuje niepokojem. seltsame|Frau|nicht|kann|mir|selbst||von|Eindruck|der|auf mich|auf|mich|und|das|mich|oft|überkommt|Unruhe strange|woman|not|I can|to realize|to myself||with|impression|that|she exerts|on|me|and|that|me|often|it takes over|anxiety Eine seltsame Frau, ich kann mir nicht bewusst werden, welchen Eindruck sie auf mich macht, und das erfüllt mich oft mit Unruhe. A strange woman, I can't realize the impression she makes on me, and it often fills me with anxiety.

– No i przyszła? Na|i|kam well|and|she came – Und ist sie gekommen? - So she came?

– Przecież ją dobrze pamiętam, a przypominam sobie, żeś ją brał za rękę, żeś dotykał jej oczów i twarzy, więc musiała być materialna! Doch|sie|gut|erinnere|und|ich erinnere|mir|dass du|sie|nahm|an|Hand|dass du|berührte|ihr||und|Gesicht|also|musste|sein|materiell after all|her|well|I remember|and|I recall|to myself|that you|her|you took|by|hand|that you|you touched|her|eyes|and|face|so|she must have been||material – Ich erinnere mich gut an sie, und ich erinnere mich, dass du sie an der Hand genommen hast, dass du ihre Augen und ihr Gesicht berührt hast, also musste sie materiell sein! - But I remember her well, and I recall that you took her by the hand, that you touched her eyes and face, so she must have been material!

– Przyszła do nas w kilka chwil po twoim wyjściu, widzieliśmy ją dokładnie w pełnym świetle żyrandola, mówiłem z nią... Sie kam|zu|uns|in|wenigen||nach|deinem|Verlassen|wir sahen|sie|genau|im|vollen|Licht|des Kronleuchters|ich sprach|mit|ihr she came|to|us|in|a few|moments|after|your|leaving|we saw|her|exactly|in|full|light|chandelier|I spoke|with|her – Sie kam zu uns wenige Augenblicke nach deinem Gehen, wir sahen sie genau im vollen Licht des Kronleuchters, ich sprach mit ihr... - She came to us just a few moments after you left, we saw her clearly in the full light of the chandelier, I was talking to her...

– Później zabroniła ruszać się z miejsc, światła same pogasły i wyszła. Später|verbot|sich zu bewegen|sich|||Lichter|von selbst|erloschen|und|sie ging hinaus later|she forbade|to move|oneself|from|places|lights|by themselves|they went out|and|she left – Später verbot sie, sich zu bewegen, die Lichter erloschen von selbst und sie ging. - Then she forbade us to move from our places, the lights went out by themselves and she left.

– Było takim samym rzeczywistym faktem jak i twoje spotkanie się z nią, i ty ją widziałeś, i pomiędzy nami była. Es war|so|dasselbe|reale|Tatsache|wie|und|dein|Treffen|sich|mit|ihr|und|du|sie|gesehen hast|und|zwischen|uns|war it was|such|same|real|fact|as|and|your|meeting|reflexive pronoun|with|her|and|you|her|you saw|and|between|us|she was – Es war ein ebenso reales Faktum wie dein Treffen mit ihr, und du hast sie gesehen, und sie war zwischen uns. - It was as real a fact as your meeting with her, and you saw her, and she was between us.

– Czemu przeczy? Warum|liest why|it contradicts – Warum liest er? - Why does it contradict? Naszej wiedzy i rozumowi? Unserer|Wissen|und|Verstand our|knowledge|and|reason Unserem Wissen und Verstand? Our knowledge and reason? A cóż wiemy? Und|was|wissen and|what|we know Und was wissen wir? And what do we know? Nic. Nichts nothing Nichts. Nothing. Utonęliśmy w głupich, nic nie tłumaczących faktach, których się trzymamy jak poręczy nad przepaściami, nie śmiejąc poruszyć się z miejsca, ba, pomyśleć nawet, że można się rzucić w otchłań i nie zginąć... nie przepaść... a właśnie tam znaleźć tę jedyną prawdę, duszę własną! Wir sind ertrunken|in|dummen|nichts|nicht|erklärenden|Fakten|an denen|sich|festhalten|wie|Geländer|über||nicht|wagend|sich zu bewegen|sich|von|Ort|ja|denken|sogar|dass|man kann|sich|werfen|in|Abgrund|und|nicht|sterben|nicht|verschwinden|und|gerade|dort|finden|die|einzige|Wahrheit|Seele|eigene we drowned|in|stupid|nothing|not|explaining|facts|which|ourselves|we hold|like|railings|over|abyss|not|daring|to move|oneself|from|place|moreover|to think|even|that|one can|oneself|to throw oneself|into|abyss|and|not|to die|not|to disappear|and|just|there|to find|that|only|truth|soul|own Wir sind in dummen, nicht erklärenden Fakten ertrunken, an denen wir uns festhalten wie an einem Geländer über Abgründen, ohne uns zu bewegen, ja, nicht einmal zu denken, dass man sich in die Tiefe stürzen und nicht sterben kann... nicht verschwinden... und gerade dort die einzige Wahrheit, die eigene Seele finden! We have drowned in stupid, meaningless facts that we cling to like a handrail over abysses, not daring to move from our place, let alone think that one could leap into the abyss and not perish... not disappear... but rather find that one truth, one's own soul!

– Tak, nie opuszczę go już aż do dnia, w którym się „stanę i będę”. Ja|nicht|werde verlassen|ihn|schon|bis|zu|Tag|in|dem|mich|erheben|und|sein yes|not|I will leave|him|already|until|to|day|in|which|I will become|I will stand|and|I will be – Ja, ich werde ihn nicht verlassen bis zu dem Tag, an dem ich „werde und sein werde“. - Yes, I will not leave him until the day I "become and will be."

– Ojczyzną duszy jest „On”, a jej pragnieniem i celem spocząć w „Nim”. Heimat|der Seele|ist|Er|und|ihr|Verlangen|und|Ziel|ruhen|in|Ihm homeland|of the soul|is|He|and|of her|desire|and|goal|to rest|in|Him – Das Vaterland der Seele ist „Er“, und ihr Verlangen und Ziel ist es, in „Ihm“ zu ruhen. - The homeland of the soul is "Him," and its desire and goal is to rest in "Him."

SENT_CWT:AFkKFwvL=16.74 PAR_TRANS:gpt-4o-mini=5.55 PAR_TRANS:gpt-4o-mini=168.43 PAR_CWT:AvJ9dfk5=17.88 de:AFkKFwvL en:AvJ9dfk5 openai.2025-02-07 ai_request(all=184 err=1.63%) translation(all=366 err=0.82%) cwt(all=5832 err=11.06%)